Sweet and tender hooligan

Sweet and tender hooligan

There is a place.. A place in Hell reserved for me and my friends.. And if ever I wanted to cry, then I will.. Because I can..

16.2.11

My Tower of Strength...

Πέρα από τα όρια που δεν φαντάστηκες ότι μπορεί να σπάσεις.. Τρομακτική αίσθηση. Σχεδόν όσο και υπέροχη.. Αφύπνηση σ’ένα κρυφό συναίσθημα που είσαι σίγουρος πως ελέγχεις.. ‘- Ελέγχεις’;.. Τίποτα ξανά.. Κάθε αντίσταση είναι πλέον αδύνατη.. Το πάθος κυριεύει όλο σου το ‘είναι’.. Ό, τι καλό και ό,τι κακό μέσα σου, γυμνό κι αληθινό για πρώτη φορά, σα να γεννήθηκε μόλις πριν μια στιγμή..
‘Παρουσία’.. Στα εύκολα, στα δύσκολα.. Σε ό,τι σε κάνει να χαμογελάς ή σε πονάει.. Μια ‘φυσική’ παρουσία, απροσδόκητη όσο και ανέλπιστη.. Εισχωρεί στη ζωή σου για να της δώσει ελπίδα και νόημα από την αρχή. Ξυπνάς απ’το λήθαργο όσων -νόμιζες πως- κατέκτησες για να βρεις έναν καινούριο κόσμο κάτω απ’ τα πόδια σου. Γιατί εκείνος μπορεί και στον δίνει.. Απλόχερα, συνειδητά.. ‘- Υπάρχουν τέτοιοι άνδρες;..’. Η φαντασίωση ενός έρωτα που θα σου χαρίσει περισσότερα από όσα θα είχες ποτέ τα θάρρος να ζητήσεις. Ό,τι έχει πραγματικά σημασία. Ό,τι ‘γεμίζει’ το συναίσθημα και το ξεχειλίζει.. Έτσι απλά.. Μυστηριακά μοιραία. Με δεύτερες ευκαιρίες να διορθώσεις τα λάθη στα οποία τα βιώματα και η αναξιοπιστία του παρελθόντος σε έθισαν.. Για να αμύνεσαι.. Ή επειδή φοβάσαι… Και μια αγκαλιά που, μαζί με σένα, χωράει όλα τα ‘σακίδια’ που κουβαλάς...

Ένα μοναδικό πλάσμα που δεν μοιάζει με κανέναν από όσους γνώρισες ως τώρα.. Γιατί ό,τι λέει, το εννοεί και το κάνει πράξη.. Γιατί έχει καθαρά μάτια και ανοιχτή ψυχή.. Δεν μπορείς να τον συγκρίνεις, γιατί είναι ανώτερος και καλύτερος σε όλα… Γιατί η ύπαρξή του στη ζωή σου σε κάνει όχι απλά τον πιο τυχερό, αλλά τον πιο ευλογημένο άνθρωπο του κόσμου..

Δεν θα τολμούσα να φανταστώ κάτι περισσότερο... Γιατί ε σ ύ μπορείς και τα δίνεις χωρίς να σου τα ζητήσω...

Στον φύλακα-άγγελό μου..

Τον άνθρωπο που τους τελευταίους δέκα μήνες στάθηκε δίπλα μου με απίστευτη πίστη και αγάπη και έδιωξε μακριά όλους τους εφιάλτες που με στοίχειωναν..

Τον άνθρωπο που κοίταξε με τόλμη βαθιά μέσα μου, τη στιγμή που η ίδια δείλιασα και μου έδειξε το δρόμο να αντιμετωπίσω τους δαίμονές μου..

Τον μόνο που μπορεί να με κάνει καλύτερη...

Στον αγαπημένο μου Η.....

posted by weirdo @ 10:50 π.μ. 21 comments

12.10.10

Deeper..

..Κι ακόμη κι αν τα δύσκολα πέρασαν και γαλήνεψες ξανά όπως παλιά

μην απαξιώσεις ποτέ την αγωνία και το φόβο που συνάντησες

γιατί σε φέραν πιο κοντά στην ουσία της ύπαρξής σου...

Ετικέτες RecoveryPosition

posted by weirdo @ 12:05 π.μ. 18 comments

26.3.10

And there will your heart be also..

She's just an illusion.

I'm so fucking confused.

Someone is playing with my memories..

----------------------

Have you heard the story about the man without qualities?

They say he is invisible.

How could you even notice him?

That's what I'm slowly tranforming into..

----------------------

One day I will stand still

and fail to recall every word I've spoken.

I'm never gonna sleep again..

----------------------

He lives inside me

Feels like it's been this way forever..

The fighting demon beneath my skin

Hardly able to breathe him out..

-----------------------

Can't even remember his face

Still..

His voice keeps whispering throughout my mind

The painkiller of my weirdness..

..Are you?

------------------------

He would never recognise me again - so he says..

..but his mirror always spits out the truth

Trapping the lullabies inside his brain.. I can reach him

..Though I cannot touch him

--------------------------

This obsession I'm trying to hide

.. a loaded summertime fascination

I have to get him back...

...To sleep

__________________________________

Many thanx to Under Control for the blue thoughts

Ετικέτες SpellBound

posted by weirdo @ 12:43 π.μ. 5 comments

16.1.10

Wild mood swings..

Τι αλλάζει τελικά; Σίγουρα όχι αυτό που κουβαλάμε μέσα μας. Όσα ζούμε, χαράζουν ρυτίδες στο κεφάλι και το χρόνο (μας), απομονώνοντας νοσταλγικά ή με προσμονή στιγμές στο ‘κάποτε’ και στο ‘τώρα΄. Το μυστικό είναι να πηδάς αποφασιστικά έξω από το συρματόπλεγμα μιας κατασκευασμένης κοινής λογικής, να πορεύεσαι με τη δύναμη των ΄θέλω΄ σου..
Γέμισα ξαφνικά από εικόνες. Σταμάτησα να κοιτάζω και άρχισα να παρατηρώ. Νομίζω πως ποτέ πριν δεν είχα αντιληφθεί το βαθμό της οργής και της υστερίας γύρω μου. Ερωτηματικά, θυμός, κριτικές που (απο)καλύπτουν τελματωμένα (άτολμα) ‘εγώ’. Απλή απογοήτευση για ό,τι λείπει.. Σε σύντομο χρόνο κατανόησα όσα δεν μπόρεσα να αντικρίσω στην ανασκόπηση μιας ζωής. Κάποιος φταίει, κάποιος αδικείται, κάποιος αντιδρά, κάποιος παραιτείται.. Η θλίψη του κενού στο τέλος προκαλεί συναισθηματική ανοσία..
‘Μεγάλοι άνθρωποι’ με ελλειμματική ψυχή – ‘μικροί θεοί’ με περίσσευμα αγάπης και θάρρους. Συνάντησα πολλούς, διδάχθηκα από όλους.. Ανακάλυψα τη σημασία της αποδοχής απέναντι στο διαφορετικό ή το δυσνόητο, ξεκινώντας από έναν εσωτερικό απολογισμό..
Τα λάθη λυτρώνουν, απελευθερώνοντας ό,τι συμπληρώνει τα κομμάτια του ατομικού μας παζλ. Απέρριψα τη μιζέρια ως επιλογή κι αποφάσισα να τρέξω πιο γρήγορα από πριν.. Στάθηκα παράδοξα τυχερή, αφού ό,τι με πέταξε στον πάτο, με σήκωσε ξανά στην επιφάνεια του ‘συνεχίζω’..

Ετικέτες Shoegaze

posted by weirdo @ 11:57 μ.μ. 13 comments

21.9.09

'G'

Τριγυρνούσε από δωμάτιο σε δωμάτιο σαν μανιακός, κρατώντας σφιχτά δεμένα τα χέρια στο κεφάλι να μαλακώσει τον πόνο. Ήδη 10 το πρωί.. ‘- Παυσίπονα και μαλακίες..’ Πήρε στα χέρια του το τελευταίο μπουκάλι μπύρας που είχε απομείνει στο ψυγείο. ‘- Έτσι θα ‘ρθεις στα ίσια σου..’ Βρώμικα ποτήρια και τασάκια ξεχειλισμένα από γόπες. Δεν θυμόταν τι άλλο είχε πιει. Μάλλον θυμόταν τα πάντα, μέχρι τη στιγμή που κάπνισε εκείνο το τσιγάρο με τη Μαρία. Εκείνη κοιμόταν ακόμα μέσα, στο κρεβάτι τους. Χάζεψε για μερικά δευτερόλεπτα τα πόδια της που εξείχαν από το σεντόνι και βγήκε στη βεράντα. Άναψε το πρώτο του τσιγάρο.‘- Τι να της πω..’
Η εικόνα της μπροστά του, όπως όταν την πρωτογνώρισε.. Τον είχε σοκάρει ο συνδυασμός της έντονης προσωπικότητας με την προσεγμένη θηλυκή της εμφάνιση. Δεν τη συμπάθησε καν στη αρχή, όμως σύντομα βρήκε δυνατή την πρόκληση να ξεκινήσει μαζί της ένα παιχνίδι ερωτικής υπεροχής.. Συγχρονίστηκαν.. Γρήγορα, αφού ο ίδιος γοητευόταν από τον εκλεπτυσμένο τρόπο που μιλούσε και τα μακριά της πόδια, ενώ εκείνη τον παρακολουθούσε μαγεμένη κάθε φορά που αφηγούνταν ιστορίες από τα τυχοδιωκτικά του ταξίδια στην Αφρική.
Του άρεσε που οργάνωναν τέτοιες βραδιές στο σπίτι. Ήταν ένα διάλειμμα στην πανομοιότυπη καθημερινότητα τους. Ανακουφιζόταν που, μετατοπίζοντας έστω για λίγες ώρες τη φροντίδα της σε άλλα ενδιαφέροντα, έπαυε να είναι εκείνος το επίκεντρο του κόσμου της.
Είχε αφήσει να περάσει πολύτιμος χρόνος.. Ακόμη και η εντυπωσιακή ταύτιση της σάρκας τους είχε πια ατονίσει μπρος στην κτητικότητα με την οποία τον πολιορκούσε, ανταγωνιστικά απέναντι σε κάθε τι σχεδόν που τον ευχαριστούσε. Στην πνευματική του ιδιοκτησία, που είχε δώσει όρκο στον εαυτό του πως δεν θα άφηνε κανέναν να καταπατήσει.. Δεν μπόρεσε να οσφριστεί πως ο δυναμισμός που βρήκε αντίδοτο στο αντικείμενο του πόθου της,.. τον ίδιο, θα κατέληγε σε μια τόσο ασφυκτική αγκαλιά που θα υποδούλωνε την ψυχή του ολοένα και περισσότερο..
Όχι πως δεν ένιωθε γι’ αυτήν. Όσο ακόμα εξερευνούσαν τα κοινά ερωτικά τους μυστικά, ένιωθε εκστατικά κολακευμένος, ..ερωτευμένος, αφού μια γυναίκα σαν αυτή διεκδίκησε το δικαίωμα να εισχωρήσει στον πυρήνα του αντίθετου κόσμου του..
‘ – Πάλι μ’ αυτές τι αηδίες ασχολείσαι;..’ Το μεγαλύτερο άδειασμα ερχόταν όταν οι επικρίσεις ακολουθούσαν τις προσωπικές τους στιγμές. Εκεί που τελείωνε η εξάρτηση του κορμιού κι αισθανόταν την ανάγκη να μείνει μόνος. Nα συρθεί στις απόκρυφες σπηλιές του μυαλού του και να γράψει.. Κι όμως. Θυμόταν πως της το είχε ξεκαθαρίσει απ’ την αρχή αυτό. Κάποια κομμάτια του θα παρέμεναν μόνο δικά του..
Δεν χρειαζόταν κοντά του έναν άνθρωπο κρεμασμένο στα πόδια του, υποτακτικό. Εκτός από άνισο, υπέκρυπτε και μια λανθάνουσα εξουσιαστική αδυναμία.. ‘- Σου παραχωρώ τον ‘εαυτό’ μου.. Θα εξουσιάζω το ‘είναι’ σου..’ Η θνητότητα μιας δεσμευτικής ‘αγάπης’ σε πλαίσιο..

Να στέκεται δίπλα του, στο ίδιο ύψος και να του κρατά το χέρι. Να καλλιεργούν την απόσταση ενός χώρου που θα τους επέτρεπε να κάνουν βήματα, να παίρνουν ανάσες. Ξεχωριστά, αλλά παράλληλα. Ανεξάρτητοι, στην πραγματικότητα μαζί.. Αυτό ήθελε, αυτό ήταν το δικό του ζητούμενο. Θα ήταν ικανός τότε να ‘νιώσει’ με όλες του τις αισθήσεις, να γευτεί το ‘απόλυτο’ του μυαλού του. Με εκείνη. Ή με όποια.. Μόνο έτσι..
Ανέβηκε στο γραφείο και άρχισε να μαζεύει τα χαρτιά του. Έβγαλε από το συρτάρι το διπλωμένο δισέλιδο χειρόγραφο και πρόσθεσε μια τελευταία φράση. Ίσως.. Ίσως διαβάζοντάς το να υπήρχε μια ευκαιρία και για κείνη. Να ανακαλύψει τη δική της ‘αλήθεια’..
‘ - Άσε με να ‘είμαι'.............’

Ετικέτες Chains Of Affection

posted by weirdo @ 11:25 π.μ. 21 comments

26.7.09

I don't mind the pain..

Διαδρομές.. Για κάποιες απ΄ αυτές δυσκολεύεσαι να θυμηθείς από πού ξεκίνησαν ή αν έχουν ήδη τελειώσει. Ήταν εύκολο να συμβιβάσω το φως με το σκοτάδι και να τα χωρέσω σ’ εκείνον το μικροσκοπικό σάκο. Τράβηξα από μέσα τους παροξυσμούς συσσωρευμένων ‘αν’ και ‘γιατί’ κι έπαψα να αναρωτιέμαι. Κι ας μην κατάλαβα ποτέ πώς κάποιοι άνθρωποι επιμένουν -ή αντέχουν- να επαναλαμβάνονται. Ειδικά όταν ο μόνος -αυτονόητος- ακροατής που θα μπορούσε να τους καθοδηγήσει σοφά, είναι ο εαυτός τους. Επιλογή είναι κι αυτό, όπως καθετί γύρω μας. Κυρίως μέσα μας. Άφησα τους άλλους να χαράξουν την πορεία τους κι εμπιστεύθηκα τα δικά μου βήματα. Κι ας είναι κάποτε ασταθή και παραπατάω.. Έχω συμφιλιωθεί με τους μώλωπες στα γόνατα. Κι ας πονάνε. Μερικές φορές καμαρώνω γι’ αυτούς, γιατί μου θυμίζουν πώς έφτασα ως εδώ.. Και δεν έχω ιδέα, ούτε με νοιάζει αν θ'αποκτήσω κι άλλους. Είναι κάτι αντίστοιχο με τη μαθητεία στις πολεμικές τέχνες. Όσο πιο πολύ εξασκείσαι στις μάχες, τόσο πιο κοντά πλησιάζεις στο να μπορείς να αποκαλείσαι ‘πολεμιστής’..

Ετικέτες BlueTorture

posted by weirdo @ 1:18 π.μ. 22 comments

20.2.09

Turn Up The Faders..

Come on and dance

emphatically,

manically,

desperately..

Who knows where this is heading?..

Bring the beat in

I wanna feel it....

Ετικέτες SoRedTheRose

posted by weirdo @ 12:18 π.μ. 21 comments

© 2006 Sweet and tender hooligan | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

About Me

Name: weirdo
Home: Here n' There, Greece
About Me: ..So, I broke into the palace, with a sponge and a rusty spanner. She said : "Eh.., I know you, and you cannot sing." I said : "That's nothing - You should hear me play piano..:)" The Queen is Dead - The Smiths
See my complete profile

Weirdo on the Casbah κάθε Τετάρτη βράδυ, 20.00-22.00

Addictions