Sweet and tender hooligan

There is a place.. A place in Hell reserved for me and my friends.. And if ever I wanted to cry, then I will.. Because I can..
7.5.07
L' odeur animale..
Tο μόνο που την ένοιαζε ήταν να φύγει από κει το συντομότερο. Την είχε κυριεύσει πάλι αυτό το περίεργο συναίσθημα, το σχεδόν αγοραφοβικό. Χαιρέτισε βιαστικά 2-3 ανθρώπους και κατευθύνθηκε προς το parking. Έβαλε μπρος τη μηχανή και ξεκίνησε. Η μουσική στο τέρμα, οδηγούσε και σκεφτόταν πόσο εύκολα τα βαριόταν τελικά κάτι τέτοια. Τις ηλίθιες κοινωνικές επαφές, συχνά ακόμα και τις φιλικές, τις εξυπνάδες, τους τυπικούς συναισθηματισμούς, τα αστειάκια. Ντρεπόταν λίγο που, όση ώρα της μιλούσαν, εκείνη δεν είχε ακούσει λέξη.. Σαλταρισμένο μυαλό, γυρισμένο σε on the road mode .., ούτε κι εκείνη ήξερε για πού. Χάρηκε, βέβαια, που τη γλίτωσε για άλλη μια φορά με μια φτηνή, αλλά πετυχημένη δικαιολογία, απ'αυτές που πιάνουν πάντα. Δεν αισθανόταν ενοχές για ό,τι την έκανε να νιώθει άβολα και δεν έδινε δεκάρα αν θα την παρεξηγήσουν ή την περάσουν για ακοινώνητη. Το μόνο ίσως που είχε σημασία ήταν να μην βάλει τους άλλους στη διαδικασία ν’ ανησυχούν γι’ αυτήν. Όχι, δεν ήταν αναίσθητη, ούτε και κλαιγόταν εύκολα, έτσι αυτό δεν το ήθελε με τίποτα.. Δεν υπήρχε λόγος, έτσι κι αλλιώς, δεν είχε κάτι, ούτε αισθανόταν άσχημα. Αλλά ούτε και καλά. Απλώς δεν αισθανόταν τίποτα. Ένα κενό. Ούτε μικρό, ούτε μεγάλο. Κενό, σκέτο, αυτό αισθανόταν. Όχι ότι πέθαινε και ποτέ γι' αυτά που θεωρητικά αρέσουν στους περισσότερους, όσα σου ανεβάζουν τη διάθεση, σε κάνουν να περνάς καλά, να ξεδίνεις, έστω περιστασιακά. Τα κοινωνικά, τελοσπάντων. Ίσως επειδή τα είχε δοκιμάσει αρκετά και αυτά.. Ελάχιστα ήταν τα ξεχωριστά τότε, μετρημένα στα δάχτυλα όσα έχουν απομείνει τώρα.. 'Τι είναι αυτό που σε κάνει στ’ αλήθεια χαρούμενο..;' Λίγα πράγματα. Μικρά. Οπωσδήποτε απλά..
Η μετάβαση έξω από τα όρια της ‘πολιτισμένης’ πόλης, ανεπαίσθητη. Η ίδια η διαδρομή γεμάτη κενά μνήμης. ‘Είναι χάρισμα τελικά αυτό.. Να τοποθετείς εικόνες αδιάφορες σε ένα ψηλό ραφάκι στο κεφάλι σου, ώστε να αποφεύγεις να τις βλέπεις..’ Πόσα μπορούν να συγκριθούν με ένα τέτοιο θέαμα..; Σκοτάδι.. Ήσυχο και επιβλητικό. Απόλυτο.. Και τα αστέρια να τρεμοπαίζουν. Ασθενικά, αλλά τρυφερά.. Λιγοστό το φως.. (και ποιός άραγε θα ισχυριζόταν ότι χρειάζεσαι περισσότερα watt για να 'βλέπεις'..;) Πώς θα μπορούσες να πεταχτείς μέχρι τον παράδεισο, έστω με προδιαγεγραμμένη την επιστροφή..;' Ίσως με ένα μεταφορικό μέσο, αν αυτός βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά. Έξω από την παράνοια της προγραμματισμένης ροής ενός παγιωμένου τόπου και χρόνου. Κάποιες φορές πάλι, αν είσαι αρκετά ονειροπόλος -ή αρκετά τρελός-, ίσως τα καταφέρνεις και χωρίς αυτό. Κλείνεις τα μάτια και απλά ταξιδεύεις. Έστω για μια στιγμή.. Τα πολύτιμα δεν θα αναγκαστείς ποτέ να τα πληρώσεις. Ούτε να χωθείς σε στιβαγμένη λίστα αναμονής προκειμένου να τα αποκτήσεις.. Από ένα φίλτρο μόνο περνάνε. Τον πιο αλάνθαστο, τον πιο σοφό κριτή.. Όπως η ανέμελη βόλτα στη θάλασσα, ας πούμε. Την ψυχή σου..
___________________________
‘L’odeur animale’ / HOOVERPHONIC

(στο Blissάκι μου..)
posted by weirdo @ 9:38 μ.μ.  
22 Comments:
  • At 7 Μαΐου 2007 στις 11:02 μ.μ., Blogger Bliss said…

    Μ'εκανες να δακρυσω και να νιωσω εναν κομπο στο λαιμο
    απο κοντα αν σ εβλεπα δν 8α μου βγαινε λεξη...
    ...
    μακαρι να περασει γρηγορα ο καιρος
    να φυγω απο δω..
    να φυγω απο μεσα μου
    εδω και μερες με πνιγω και δν εχω ανασα


    σ ευχαριστω weirdaki μου
    ελπιζω σ αυτη τη βολτα που θα παω να σε βρω εκει..

     
  • At 7 Μαΐου 2007 στις 11:10 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Είσαι επισήμως το alter ego μου ;)

    Μου θυμίζει πολύ εμένα αυτό το κείμενο, αυτό το περίεργο αγοραφοβικό συναίσθημα που λες, που σε χτυπάει ξαφνικά και θέλεις να μείνεις με τον εαυτό σου, εσείς και οι σκέψεις σας, οι εικόνες σας, να διαπραγματευτείτε την ευτυχία σας, να θρηνήσετε για τις ανούσιες στιγμές που περάστε με ανούσιους ανθρώπους, σε ακόμη πιο ανούσια μέρη και να δεσμευτείτε ότι από δω και πέρα θα κάνετε μόνο αυτά που αγαπάτε...μια νότα στο πιάνο, λίγη άμμος κάτω απ' τον Αυγουστιάτικο ήλιο, λίγη χρυσόσκονη στα όνειρά σας :)

    Δεν ξέρω αν βγήκε νόημα απ' ό,τι έγραψα αλλά αυτά ένιωσα διαβάζοντάς το :)

     
  • At 8 Μαΐου 2007 στις 8:54 π.μ., Blogger stefanos said…

    το έχω δει αυτό σε πολλούς
    γυναίκες και άντρες
    αλλά μέχρι τώρα δεν το καταλάβαινα
    γράφεις ωραία και καθαρά

    φως έχεις μπόλικο μέσα σου
    και μόνο εσύ μπορείς να το αφήσεις να απλωθεί

    φιλάκια

     
  • At 8 Μαΐου 2007 στις 9:17 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    text on the road έγραψες αφήνοντας τα συναισθήματα απλά να κυλήσουν στο δρόμο πάνω σε ακούσια γλιστερές λέξεις, εγώ ταξίδεψα...

     
  • At 8 Μαΐου 2007 στις 9:29 π.μ., Blogger Attalanti said…

    "Τι είναι αυτό που σε κάνει στ’ αλήθεια χαρούμενο..;"

    Δύσκολες ερωτήσεις...

     
  • At 8 Μαΐου 2007 στις 4:28 μ.μ., Blogger markos-the-gnostic said…

    ναι τα πολύτιμα δεν εξαγοράζονται, έρχονται τόσο εύκολα μα και φεύγουν. σαν ένα ρυάκι που σταθμεύει για λίγο στις ψυχές, ή μήπως οι ίδιες οι ψυχές είναι παροδικοί στρόβιλοι του νερού του;

     
  • At 9 Μαΐου 2007 στις 1:05 π.μ., Blogger Σπύρος Σεραφείμ said…

    Να γιατί μου πας. γιατί μπαίνεις on the road mode, γιατί ο πιο σοφός κριτής και για σένα είναι η θάλασσα, γιατί κλείνεις τα μάτια και απλά ταξιδεύεις. Έστω για μια στιγμή...

     
  • At 9 Μαΐου 2007 στις 9:03 π.μ., Blogger eparxiakosaloni said…

    " τα πολυτιμα δεν θα χρειαστει ποτε να τα πληρωσεις "

    μικρη μου εχεις απολυτο δικιο

    ελπιζω να παραμεινεις ετσι

     
  • At 9 Μαΐου 2007 στις 9:33 π.μ., Blogger αθεόφοβος said…

    Πώς θα μπορούσες να πεταχτείς μέχρι τον παράδεισο, έστω με προδιαγεγραμμένη την επιστροφή..;

    Ευτυχώς η δυστυχώς μόνο στιγμές,πολύτιμες όμως,μπορείς να το πετύχεις..

     
  • At 9 Μαΐου 2007 στις 11:57 π.μ., Blogger BeBe said…

    Τα πολύτιμα δεν θα αναγκαστείς, ποτέ να τα πληρώσεις. Πολύ μου άρεσε αυτό το τόσο αληθινό μηνυματάκι.
    Όμορφο κείμενο
    Καλημέρες

     
  • At 9 Μαΐου 2007 στις 11:58 π.μ., Blogger weirdo said…

    (Ευχαριστώ πολύ, παιδιά..
    Λόγω τρελής δουλειάς αυτές τις μέρες, δεν προλαβαίνω να κάνω και να δω πολλά.
    Επανέρχομαι, αναλυτικότερη στον καθένα σας :)

     
  • At 9 Μαΐου 2007 στις 1:10 μ.μ., Blogger Angel Vs Life said…

    sofi ki alanthasti i psyxi mou? as gelaso... :o(

     
  • At 9 Μαΐου 2007 στις 11:26 μ.μ., Blogger weirdo said…

    blissaki,
    Θα τα καταφέρεις, sweetie..
    ΤΩΡΑ ξεκινάς...
    (love u..:)

    αφροδίτη μου,
    μακάρι να μπορείς να δεσμευτείς γι'αυτό.. Δύσκολο....
    Σ'ευχαριστώ..:)

    στέφανε,
    όλοι οι άνθρωποι κουβαλάνε φως μέσα τους..
    Το πιστεύω αυτό..
    φιλιά κι από μένα

    rasta fire,
    τις αφήνω να κυλάνε απλώς..
    (Τα πολλά γκάζια μπορεί να προκαλέσουν τροχαία..:)

    attalanti,
    'δύσκολες ερωτήσεις'..
    ..ή μήπως δύσκολες οι απαντήσεις τους..;
    :)

    marko,
    ..και τα δύο συμβαίνουν.
    Κύκλος.
    (..παραδόξως καθόλου φαύλος..)

    σπυράκο,
    δεν είμαι η μόνη τρελή, δηλαδή..:p)
    να'σαι καλά..

    επαρχιακέ μου,
    μπορώ να σε φωνάζω -κι εγώ- 'μπαμπά'..;
    :)

    αθεόφοβε,
    το ξέρω.. (το ξέρω..;)
    :)

    bebe,
    σ'ευχαριστώ..
    καλωσήρθες..:)

    angel vs life,
    ..για κοίταξέ την καλύτερα.....

     
  • At 10 Μαΐου 2007 στις 1:30 π.μ., Blogger tzotza said…

    many times you speak so close to my thoughts that i confuse who is talking my dear weirdo..
    it really isnt being 'anti-social' when you are satisfied with your own thoughts and your own trips,especially those that take off when we close our eyes..those trips are that keep me alive and on a never ending journey continuously..
    truly very beautifully written..

     
  • At 10 Μαΐου 2007 στις 12:14 μ.μ., Blogger weirdo said…

    tzotza,
    i'm glad you're travelling with me..
    (welcome aboard..)
    Thank you, for once more :)

     
  • At 10 Μαΐου 2007 στις 1:16 μ.μ., Blogger Φράνσις said…

    Ευτυχώς που υπαρχουν κι άλλοι "ακοινωνικοί" και αγρίμια σ'αυτη την πόλη. Μην σε απασχολεί καθόλου το αγοραφοβικό. Σε μένα είναι ενδημική κατάσταση... Ο Καβάφης είχε δίκιο: "κι αν δεν μπορείς να κανεις τη ζωή σου όπως τη θελεις, τοτε προσπαθησε τουλαχιστον μην την εξευτελίζεις, , μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την ,γυρίζοντας συχνα κι εκθέτοντάς την,στων σχεσεων και συναναστροφών την καθημερινή ανοησία, ως να σου γίνει σαν μια ξενη φορτική". Το παν είναι η επιλογή των συνοδοιπόρων.(Ωραία η συνονοματή μου στο Underworld ε;

     
  • At 10 Μαΐου 2007 στις 4:59 μ.μ., Blogger maika said…

    άμα είναι να πρέπει να μπούμε σε λίστα αναμονής...για να χαρούμε τότε βράσε ρύζι....
    Νομίζω πως τη χαρά την έχεις μέσα σου ή δεν την έχεις καθόλου!
    Κι όταν την ψάχνεις... ε,τότε δε χρειάζεται λίμο για να πας στη θάλασσα.... πας και με τα πόδια....
    έτσι?

     
  • At 11 Μαΐου 2007 στις 3:24 μ.μ., Blogger weirdo said…

    auburn kate,
    u r absolutely right. Both of u. (Δυστυχώς, δεν έχεις παντού την πολυτέλεια της επιλογής συνοδοιπόρων και δεν μπορείς να κάνεις και πολλά γι'αυτό. Όπως στη δουλειά σου, ας πούμε.. Sorry, είμαι τρελαμένη αυτές τις μέρες...)

    Καλωσήρθες :)
    (εξαίρετη, ασφαλώς..:)

    Έτσι, cartoonάκι μου..
    ..και την έχεις τη χαρά μέσα (και έξω) σου, αλλά έλα που σου τη σπάνε καμιά φορά.......:)

     
  • At 12 Μαΐου 2007 στις 2:32 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    Re συ αυτό είναι πολύ όμορφο και γεμάτο νότες.


    ΛΙ ΛΟ ΛΑ ΛΑΛΑ!

     
  • At 12 Μαΐου 2007 στις 8:16 μ.μ., Blogger weirdo said…

    Σ.Τ.,
    ωραία φωνή έχεις, ρε συ..:! Μήπως τραγουδάς ; :p)
    Να'σαι καλά..

     
  • At 14 Μαΐου 2007 στις 9:50 μ.μ., Blogger γιωργος said…

    Να ήξερες πόσες έγραψα και έσβυνα τα σχόλια... Τι να πω; Το συνδέω μονάχα με το άλλο διαμάντι. Προσωπικά μου ταιριάζουν.

     
  • At 14 Μαΐου 2007 στις 10:55 μ.μ., Blogger weirdo said…

    γεώργιε,
    υπερβάλλεις πάλι, αλλά χαίρομαι που σου άρεσε...
    :)

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 Sweet and tender hooligan | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 

Web This Blog
About Me


Name: weirdo
Home: Here n' There, Greece
About Me: ..So, I broke into the palace, with a sponge and a rusty spanner. She said : "Eh.., I know you, and you cannot sing." I said : "That's nothing - You should hear me play piano..:)" The Queen is Dead - The Smiths
See my complete profile

Weirdo on the Casbah κάθε Τετάρτη βράδυ, 20.00-22.00
Addictions
Previous Post
Archives
Links
Affiliates

make money online blogger templates