΄
Μερικά από τα κατώτερα ζώα έκαναν συνέδριο για να βρουν τελεσίδικη απάντηση στο απερίγραπτα σημαντικό ερώτημα "τι είναι ζωή;" "Η ζωή", τσίριξε ο ποιητής, ανοιγοκλείνοντας τα μάτια και διπλώνοντας συγχρόνως τις μεμβράνες των φτερών του, "είναι.."
Επειδή όμως ο κλάδος του είχε ήδη ακουστεί πάρα πολλές φορές επί του θέματος, οι υπόλοιποι τον αποθάρρυναν να συνεχίσει.
"Η ζωή", είπε ο επιστήμονας, με φωνή πνιγμένη από τη σκόνη που σήκωνε καθώς έσκαβε, "είναι η αρμονική δράση ετερογενών πλην όμως σχετικών δυνάμεων, που τείνουν να λειτουργούν σύμφωνα με ορισμένους φυσικούς νόμους".
"Α!" κραύγασε άναρθρα ο εραστής. "Είναι η υπέρτατη ευτυχία να σμίγεις με τον αγαπημένο σου". Και τυλίγοντας την ουρά του σ' ένα κλαδί, ταλαντεύτηκε προς τον ουρανό μ'εναν σπασμό.
"Είναι η vita!" γρύλισε αποφθεγματικά ο λόγιος, σταματώντας για λίγο να μασά μια ρίζα.
"Είναι ένα αγκάθι", ογκάνισε ο πολεμιστής. "Είναι απόλαυση να το αφαιρείς!"
"Η ζωή, φίλοι μου", έκρωξε ο φιλόσοφος από την κουφάλα του δέντρου του, καθώς τα βλέφαρά του βάραιναν πάνω στα γατίσια μάτια του, "είναι μια αρρώστια. Όλοι εμείς είμαστε συμπτώματα".
"Πουφ!", αναφώνησε ο γιατρός, ξετυλίγοντας και κροταλίζοντας την ουρά του. "Τότε πώς γίνεται όταν εξαλείφουμε τα συμπτώματα να φεύγει η αρρώστια;"
"Και τι δεν θα 'δινα για να το μάθω αυτό", απάντησε ο φιλόσοφος ρεμβάζοντας. "Υποπτεύομαι όμως πως στις περισσότερες περιπτώσεις η φλεγμονή παραμένει, και γίνεται πιο έντονη".
Μπορείτε να βγάλετε το δικό σας ηθικό συμπέρασμα, ανάλογα με το είδος του ζώου στο οποίο ανήκετε.
___________________________________________________
(από τις 'Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία', του Ambrose Bierce - Εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΑ)
ο καθενας απο την πλευρα του το βλεπει οπως θελει και τον συμφερει
ετσι δεν γινεται με ολα τα πραγματα ?
καλημερα καλη μου