Sweet and tender hooligan

There is a place.. A place in Hell reserved for me and my friends.. And if ever I wanted to cry, then I will.. Because I can..
5.1.07
Transparent
Ο κανονας ειναι απλος.
Το θηλυκο ειναι παντα κοκκινο, το αρσενικο μπλε.
Για ο,τι συνεβη, ευθυνεται η φυση.

Περπατησε αναμεσα στη γιορτη. Για πρωτη φορα στη ζωη του αναμεσα σε πληθος, χωρις να ντρεπεται.




Περπάτησε ανάμεσα στη γιορτή. Είχε σκαρφιστεί κάθε πειστική δικαιολογία για να το αποφύγει. Δεν είχε καμία διάθεση να πάει, δεν ήθελε.. Τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη. Έτσι ξαφνικα. Για πρώτη φορά εδώ και καιρό. Και τίποτα μέσα της δεν μπορούσε να εξηγήσει το ‘γιατί’..

Συνηθως οταν βρισκοταν αναμεσα σε κοσμο, οχυρωνοταν, επιανε μια θεση απο την πρωτη στιγμη και αισθανοταν ασφαλης μονο εκει.


Συνήθως, όταν βρισκόταν ανάμεσα σε κόσμο, αισθανόταν μια απροσδιόριστη αδιαθεσία. Ίδρωνε, το στομάχι της δενόταν κόμπο, ένιωθε έτοιμη να καταρρεύσει. Στεκόταν σε μια γωνιά, τουλάχιστον ορατή, ώστε να γίνει τυπικά αισθητή η παρουσία της και μετά να μπορέσει να το σκάσει. Να σωθεί..


Τωρα ομως ηταν διαφορετικα. Κατι εψαχνε.


Τώρα όμως ήταν διαφορετικά. Λες κι εκεί υπήρχε κάτι που δεν είχε. Και που ήθελε απεγνωσμένα..


'Η μαλλον κατι ακολουθουσε. Κατι που δεν μπορουσε να διακρινει προς το παρον.


Θα το αναζητούσε. Αυτό που δεν μπορούσε να καταλάβει..

Ενιωθε ευφορια κι ας μην ειχε πιει κατι.

Ένιωθε μια ανεξήγητη ευφορία. Παράξενο. Τα χείλη της δεν είχαν αγγίξει ακόμη ούτε γουλιά..

Ηταν σαν ενα παιχνιδι.

Είχε την αίσθηση ότι ήταν παίκτρια σε ένα παιχνίδι χωρίς κανόνες. Ή η βασική ηρωίδα ενός ανείπωτου παραμυθιού..

Ενιωθε την παρουσια της χωρις ομως να μπορει να προσδιορισει τη θεση της.


Ένιωθε την παρουσία του. Κι ας μην μπορούσε να προσδιορίσει τη θέση του. Ας μην τον ήξερε καν..


Εβρισκε μονο τα σημαδια της επειτα απο αρκετο χρονο.


Ναρκωμένη από μια εθιστική ουσία στο μυαλό της. Έτσι ένιωθε. Περπατούσε και κάθε της βήμα έμοιαζε να πατά πάνω στα δικά του χνάρια. Λες και κάθε φορά τον έχανε μόνο για μια στιγμή..


Ακολουθουσε παντα μετα απο λιγα δευτερολεπτα.

Ακολουθούσε σαν υπνωτισμένη αυτό που το μυαλό της αδυνατούσε να συλλάβει. Δεν θα τα παρατούσε. Όχι μέχρι να το βρει..

Ετσι, ενιωθε το αγγιγμα της στην κουρτινα, το περπατημα της στις σκαλες, το αναιτιο ριγος που προκαλουσε στους υπολοιπους καλεσμενους.

Λες και όλες της οι αισθήσεις του είχαν ήδη παραδοθεί. Χωρίς όρους. Η καρδιά της πήγαινε να σπάσει. Ανέβηκε τις σκάλες και άρχισε να περιπλανιέται στο διάδρομο. Ήξερε ότι ήταν κάπου εκεί, κοντά της. Άνοιξε φοβισμένα τις πόρτες μία-μία. Μπήκε σε κάθε δωμάτιο. Δεν άγγιξε τίποτα, όμως όλα της φαίνονταν τόσο οικεία. Λες κι εκείνος είχε στοιχειώσει κάθε γωνιά του σπιτιού. Τον ένιωθε. Το άγγιγμά του στο σώμα της. Την ανάσα του στο πρόσωπό της. Το φιλί του στα χείλη της..

Τίποτα δεν έμοιαζε να βγάζει νόημα. Όχι με τη λογική. Ένιωθε να τρελαίνεται. Δεν μπορούσε να τον δει. Δεν μπορούσε να τον βρει.. Η ώρα είχε περάσει. Οι καλεσμένοι είχαν ήδη αρχίσει να φεύγουν. Ετοιμάστηκε κι εκείνη. Λίγα λεπτά ακόμη. Έμεινε τελευταία.. Προχώρησε προς την πόρτα. Ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάμματα. Ανυπομονούσε να βγει έξω, να μείνει μόνη. Ήθελε να ουρλιάξει. Αισθάνθηκε το ίδιο άγγιγμα στο χέρι. Μηχανικά έστρεψε το κεφάλι χαμηλά. Απλά για να μπορέσει να γελάσει με τον εαυτό της. Με τις παραισθήσεις της..

Κι όμως. Τα δάχτυλα πάνω στα δικά της ήταν διάφανα. Γύρισε με τρομαγμένο πόθο, γι’αυτό που δεν μπορούσε να πιστέψει. Γι’αυτό που ήταν αδύνατο να υπάρχει. Ήταν αυτός. Το άλλο της μισό…

________________________
(colour mate: Under Control)

posted by weirdo @ 11:58 π.μ.  
26 Comments:
  • At 5 Ιανουαρίου 2007 στις 3:37 μ.μ., Blogger M&M said…

    Σελοφάν, η ζωή στη διαφάνεια. Και πάλι ποτέ δεν είσαι σίγουρος ότι βρήκες το άλλο μισό. Σε έναν ιδανικό κόσμο ίσως. Σε έναν κόσμο που το φως δεν διαπερνά το σελοφάν μπορεί!
    Βάλε το χέρι στα τυφλά μέσα στο φως και,ίσως,το μισό σου να είναι εκεί. Στα ψαχτά όμως. Μη κοιτάς. Θα θαμπωθείς από το φως και το απ'έξω! εμπιστέψου το διάφανο-σελοφάν χέρι που θα πιάσεις εκεί-μπορείς?
    Και από το πολύ ψάξιμο συμπληρώνεσαι, από το μισό αρχίζεις να ψάχνεις το ένα τέταρτο μέχρι που φτάνει η μέρα που είσαι τόσο (εσφαλμένα) ολόκληρος και δεν έχει σημασία το άλλο μισό! Δεν το ψάχνεις πια.

     
  • At 5 Ιανουαρίου 2007 στις 4:01 μ.μ., Blogger 114ΛΕΞΕΙΣ said…

    Θα το ονομασω : το ποστ των ερωτικών "πνευμάτων".

     
  • At 5 Ιανουαρίου 2007 στις 5:14 μ.μ., Blogger ZissisPap said…

    Ωραίο, γεμάτο πλούσιες αισθήσεις!

     
  • At 5 Ιανουαρίου 2007 στις 11:37 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Weirdo, εγώ είμαι φαν και ως φαν δε μπορώ να εκφέρω αντικειμένική άποψη γι'αυτό το τέλειο κείμενο.
    Πιστεύεις ότι όντως δεν είναι δυνατό να υπάρχει το άλλο μισό?

     
  • At 6 Ιανουαρίου 2007 στις 12:17 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    ναι ρε weirdo, μας απογείωσες και μας έβαλες να εκτελούμε χαμηλή πτήση σήμερα ανάμεσα από τα κτίρια της γαμημένης πόλης ψάχνοντας για ανήθικα όμορφες οάσεις και θα σ' έγλειφα κι άλλο ΑΛΛΑ...

    μου την έσπασες ΑΚΡΙΒΩΣ στις 4 τελευταίες λέξεις:
    το άλλο της ΜΙΣΟ

    Πόσο βαρύ, μεγάλο, μα ψεύτικο και ανύπαρκτο όνειρο μας έχει δημιουργήσει η [δυτική] κοινωνία κάνοντάς μας εξερευνητές ή αναζητητές του δεδομένου ΤΙΠΟΤΑ. Γαμώτο θα μπορούσα τώρα να γράφω για μέρες αλλά ας πω μόνο πως μου τη σπάει η αναζήτηση ενός μου "μισού" ενώ με ελκύει η αναζήτηση της διαφοράς και οι ατέλειες του ΑΛΛΟΥ που θα ταν -πίστεψέ με- υπερβολικά βαρετός να είναι ένας ακόμα δικός μου ΜΙΣΟΣ...

    θα επανέλθω στην πληγή που άνοιξες...
    (αν την κατάλαβα καλά)

     
  • At 6 Ιανουαρίου 2007 στις 2:58 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Φοβάμαι όταν κάποιος συλλαμβάνει στιγμιότυπα της ζωής μου εν άγνοιά του. Είναι χειρότερο και από το de ja vu. Αν αλλάξω το μπλε με το κόκκινο…. Μα αν τα συνδυάσω τότε φτιάχνω το μωβ…

     
  • At 6 Ιανουαρίου 2007 στις 3:42 μ.μ., Blogger weirdo said…

    (Κατ'αρχήν, να πω ότι επειδή το post γράφτηκε σε συνεργασία με τον Under Control, μπορώ να απαντήσω μόνο για τον εαυτό μου. Ο U.C. θα απαντήσει για λογαριασμό του.)

    collateral,
    ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος για τίποτα και για κανέναν. Ποτέ. Ούτε καν για τον εαυτό σου. Η αναζήτηση κομματιών σε άλλους, μας συμπληρώνει πράγματι, αλλά, δεν ξέρω ποιός στην ευχή καταφέρνει ποτέ να είναι τόσο 'ολόκληρος', ώστε να μην χρειάζεται ανθρώπους (μισά ή όχι) γύρω του/ δίπλα του. Μπορεί να ζει ΜΑΖΙ με αυτούς, αλλά όχι ΜΕΣΑ απ'αυτούς. Αυτό κι αν είναι fake.. Σελοφάν..:p)

    padrazo,
    πολύ ωραίος εναλακτικός τίτλος..:) ευχαριστούμε!

    sigmunde,
    να'στε καλά, φίλε μου..:)

    neropistolerako,
    ..δεν είπα ότι το πιστεύω. Αλλά ούτε και ότι δεν το πιστεύω. Η ιστορία αφορά δυο νέους με παράλληλη αναζήτηση.. (Ο Under Control το λέει 'παράλληλη βόλτα'..:)
    (δεν έχω λάβει ακόμη πρόσκληση για τα εγκαίνια του fan club..:pP Thanx, son..:!)

    Γαργαληστή,
    ..(αν και μου την είπες:p) σόρρυ που σου την έσπασα/σπάσαμε..:) Μπορείς να διαφωνείς μαζί μου, όποτε θες. Δεν ξέρω αν το ΤΙΠΟΤΑ είναι δεδομένο (και δεν θεωρώ ότι είναι) ή αν φταίει η (δυτική) κοινωνία γι'αυτό. Η αναζήτηση ή η εξερεύνηση (έστω και για κάτι άπιαστο ή ανύπαρκτο) μας κρατάει στην 'τσίτα', έτσι δεν είναι; (..άσε που μπορεί να προλάβει και το χαρακίρι..:)
    Δεν νομίζω ότι προσδιορίσαμε τα χαρακτηριστικά του ΑΛΛΟΥ ΜΙΣΟΥ.. Το άλλο μας μισό (ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ο 'πανομοιότυπος δίδυμός μας', απόλυτα ίδιος με μας. Μην σου πω ότι μπορεί να είναι και το άκρως αντίθετο.. (..μην ξεχνάς και τις 'στιγμές'.. εκεί νιώθεις 'απόλυτα', ακόμη κι αν δεν είναι - εσύ το έχεις πει, όχι εγώ..:)
    (Χαίρομαι που σε απογείωσε η ιστορία, έστω και μέχρι πριν τις 4 τελευταίες λέξεις../Γλείψιμο;; Ούτε λόγος - :)
    Καλησπέρα, φιλαράκι..:)

    axenbax,
    ..σε τσακώσαμε, δηλαδή..: Χαίρομαι..:)
    Μπορείς να κάνεις ανάμειξη των χρωμάτων, ναι.. Ακόμη κι αν σε τρομάζει περισσότερο από το deja-vu..
    Welcome back, καλή χρονιά..:!)

     
  • At 6 Ιανουαρίου 2007 στις 3:58 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Αφου προηγηθηκε η κυρια Weirdo,
    την ευχαριστω πολυ για την συνεργασια.

    Collateral:
    Καλως να το συνεχισεις.
    Χαιρομαι που σου δωσαμε ιδεα.
    Θα περιμενουμε να το συνεχισεις.

    Padrazo, Sigmund_01:
    Ευχαριστουμε

    Neropistolero:
    Δεν μπορεις να εκφερεις αντικειμενικη αποψη γιατι το κειμενο ΔΕΝ ειναι τελειο, δεν ηταν ο σκοπος μας να γραψουμε ενα τελειο κειμενο και ΔΕΝ πιστευουμε οτι υπαρχει το αλλο μισο.

    A-Half-And-Disturbed:
    Γιατι απογειωθηκες;
    Γιατι σταματησες το γλυψιμο;
    Σε ελκυει η αναζητηση της διαφορας και της ατελειας.
    Κι εμας. Δεν ειπαμε το αντιθετο.
    Δεν αναφεραμαι ποτε οτι ψαχνουμε να βρουμε τον κλωνο μας.
    Δεν αναφεραμε οτι ψαχνουμε να βρουμε κατι συγκεκριμενο.
    Απλως περιγραψαμε την παραλληλη βολτα δυο νεων.
    Να επανελθεις.

    Αxenbax:
    Δεν συλλαβαμε μονο δικα σου στιγμιοτυπα, αλλα και πολλων αλλων.
    Παρε τα συνεργα και αναμιξε τα χρωματα, ζωγραφισε κι εσυ.
    Δεν ειναι χειροτερο απο to dejavu, απλως με τοσα ματια τριγυρω, ολο και καποιο παρατηρητικο θα πεσει πανω σου χωρις να το καταλαβεις και θα σε διαπερασει σαν να 'σαι διαφανος

     
  • At 7 Ιανουαρίου 2007 στις 2:12 π.μ., Blogger Desposini Savio said…

    παιδιά... γαμάτο!
    Πολύ θα ήθελα να συνέχιζε και άλλο αυτή η παράξενη γιορτή, το ταξίδι.
    Και ξέρεις κάτι Weirdo? η αποτύπωση των σκέψεων ταιριάζει πολύ στο μπλε και κόκκινο.
    Και επειδή εγώ είμαι κόκκινο (ως θηλυκό) σχεδόν το έζησα ενώ το διάβασα.
    φιλιά- καλό βράδυ

     
  • At 7 Ιανουαρίου 2007 στις 2:38 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Δεσποσυνη μου κι εμεις θα θελαμε να το συνεχισουμε, ομως μεχρι εκει μας εφτασε η βενζινη.
    Δεν ειναι οτι ψαχναμε τελος,
    ισως βρηκαμε πολλα, ομως νομιζω οτι το αποτομο κοψιμο χωρις τελος ειναι το καλυτερο.
    Για να φανταστει ο καθενας το δικο του, να απομυθοποιησουμε το απροσιτο.

    Ευχαριστουμε

     
  • At 7 Ιανουαρίου 2007 στις 11:01 π.μ., Blogger Tradescadia said…

    Απλά κινηματογραφικό...Σου κόβει την ανάσα...Κοφτερό σαν λεπίδα και οι φωτό το πλαισώνουν ιδανικά. Υπέροχη έμπνευση και από τους δύο!

     
  • At 7 Ιανουαρίου 2007 στις 12:15 μ.μ., Blogger weirdo said…

    savio μου,
    ..ο καθένας μας φαντασιώνεται το δικό του προορισμό..κι επιλέγει τις δικές του διαδρομές.:)
    Καλά ταξίδια, κοριτσάκι!
    Ευχαριστούμε:)

    tradescadiaki μου,
    τα παραλές..:!)
    Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε..:!

     
  • At 7 Ιανουαρίου 2007 στις 5:52 μ.μ., Blogger Desposini Savio said…

    Under Control - Weirdo φουλάρετε με βενζίνη και ταξιδέψτε μας πάλι, όποτε θελήσετε...!

     
  • At 8 Ιανουαρίου 2007 στις 4:28 μ.μ., Blogger maika said…

    ...ε,ρε ατυχία ... να βρεις το άλλο σου μισό και να είναι φάντασμα....
    γκαντεμιά!!!
    ;o)

     
  • At 8 Ιανουαρίου 2007 στις 5:06 μ.μ., Blogger weirdo said…

    savio μου,
    Θα το κάνουμε, μάλλον..
    (κι αυτό δεν είναι απειλή..:p)
    thx, again..:)

    Κα Μαίρη μου,
    ..είδατε κάτι πράγματα..;:p

     
  • At 8 Ιανουαρίου 2007 στις 10:38 μ.μ., Blogger bereniki said…

    hmmmmmmmmmmmmmm
    egw den 3erw kan se ti pisteuw... den 3erw an uparxei to allo miso... kai na sas po tin alitheia guys and ladies.... XESTIKA GIA TO ALLO MISO!

    THELW KATI TOSO ENTONO!
    POLY ENTONO KEIMENO!
    POLY ENTONES MOUSIKES!
    POLY MOU ARESE!
    AUTO THELW!

    ;)
    *****

     
  • At 9 Ιανουαρίου 2007 στις 12:54 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Σαβιο, θα το ξανα κανουμε.

    Μαικα, αν ηταν και οι δυο ομως φαντασματα;

    Βερενικη, να προτιμας παντα το ζωντανο
    κι ας ειναι οτιδηποτε, παρα κομματια χαρτι με λεξεις ή πιξελς στην οθονη.
    Το ζωντανο ειναι παντα εκει, τριγυρω σου, μπες μεσα του, ζησε αυτο,
    με το κειμενο δεν μπορεις να κανεις τιποτα παρα να κοιμηθεις καλα.

     
  • At 9 Ιανουαρίου 2007 στις 8:26 π.μ., Blogger weirdo said…

    bereniki μου,
    go for ENTONA, λοιπόν..:!)
    (είσαι ΕΝΤΟΝΗ κι η ίδια, άλλωστε..)
    Να'σαι καλά, κοριτσάκι, thanx:)))

     
  • At 10 Ιανουαρίου 2007 στις 10:15 π.μ., Blogger 3 parties a day said…

    Θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ...

     
  • At 10 Ιανουαρίου 2007 στις 11:32 π.μ., Blogger Alkyoni said…

    θα συμφωνήσω με τον padrazo και την 3parties ...
    μ άρεσε τόσο πολύ
    καλή μας χρονιά :)

     
  • At 10 Ιανουαρίου 2007 στις 12:58 μ.μ., Blogger Sigmataf said…

    Μπράβο της για το άνοιγμα.
    Μπράβο σου για την κατάθεση.

     
  • At 10 Ιανουαρίου 2007 στις 1:01 μ.μ., Blogger weirdo said…

    3 parties a day,
    ..χαίρομαι που σου άρεσε:)

    alkyoni μου,
    Ευχαριστούμε πολύ:)
    Καλή μας χρονιά..:)

    sigmataf,
    να'σαι καλά, βρε συ..:)

     
  • At 10 Ιανουαρίου 2007 στις 3:46 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    Οι λέξεις σου καμιά φορά μου δημιουργούν με την ομορφιά τους το αίσθημα της φρυγανιάς που ανυπομονεί να νοιώσει το μαχαίρι πάνω της να αλείφει το βούτυρο

     
  • At 11 Ιανουαρίου 2007 στις 10:20 π.μ., Blogger ptwsh said…

    Καλημέρα weirdo. Και καλή χρονιά.


    @-->----

     
  • At 11 Ιανουαρίου 2007 στις 12:46 μ.μ., Blogger weirdo said…

    καραμελένια μου,
    ..the first cut is the deepest, όμως, έτσι..; :
    ευχαριστούμε..:))

    καλή χρονιά, gandalfaki μου..!
    (missed you, βρε..:)

     
  • At 11 Ιανουαρίου 2007 στις 1:46 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    μι του

    :)

    είπα να κάνω και εγώ ένα διάλειμμα, να φάω ένα kit kat

    :))

     
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
 

© 2006 Sweet and tender hooligan | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 

Web This Blog
About Me


Name: weirdo
Home: Here n' There, Greece
About Me: ..So, I broke into the palace, with a sponge and a rusty spanner. She said : "Eh.., I know you, and you cannot sing." I said : "That's nothing - You should hear me play piano..:)" The Queen is Dead - The Smiths
See my complete profile

Weirdo on the Casbah κάθε Τετάρτη βράδυ, 20.00-22.00
Addictions
Previous Post
Archives
Links
Affiliates

make money online blogger templates