Sweet and tender hooligan: Life's what you make it..

Στάθηκε σε ένα απόμερο σημείο και περίμενε. Είχε γίνει μούσκεμα από τον ιδρώτα, ήδη από την ώρα που μπήκε στο μετρό. Από φόβο και αγωνία. Ήταν η πρώτη φορά που θα το έκανε και, παρόλο που της είχαν κάνει γερό ψηστήρι για να την πείσουν ότι δεν χρειάζεται προηγούμενη εμπειρία για να τα πάει καλά, ένιωθε ξαφνικά πόσο λάθος ήταν. Όλα. Από την αρχή. Γονάτισε στο πεζούλι κι άναψε τσιγάρο για να χαλαρώσει. Εκείνος είχε καθυστερήσει. Όχι τόσο, ώστε να ανησυχήσει σοβαρά, αλλά τα δέκα λεπτά της φαίνονταν ώρες. Κάποιοι περαστικοί περνούσαν κάπου-κάπου από μπροστά της κι εκείνη έσκυβε βιαστικά το κεφάλι για να αποφύγει να διασταυρωθεί οποιοδήποτε βλέμμα με το δικό της. Χάζευε τα κυκλάκια-καρικατούρες που σχημάτιζε ο καπνός και κάθε τόσο έριχνε αγχωμένες ματιές στο κινητό. Δεν άντεχε την αναμονή, σκέφτηκε να σηκωθεί και να φύγει. Ένα κοφτό χτύπημα στην πλάτη ήταν αρκετό για να την επαναφέρει πίσω στην πραγματικότητα. Στο απροσδιόριστο παρόν, που μέσα της μάλλον ήξερε καλά ότι δεν έπρεπε ποτέ να έχει φτάσει. Όχι έτσι. ‘Σόρρυ, ρε, σ’ έστησα..;’ ‘Δεν πειράζει.. Αρκεί που ήρθες..’ Εκείνη έβαλε το χέρι στην τσάντα. Εκείνος στην τσέπη. Η συναλλαγή έπρεπε να γίνει γρήγορα και χωρίς πολλά-πολλά. Μετά θα χωρίζονταν αμέσως και θα τραβούσε ο καθένας το δρόμο του, σαν να μην συνέβη τίποτα. Τη στιγμή της ανταλλαγής με ό,τι πιο πολύτιμο είχε ανάγκη ο ένας απ'τον άλλο, αιφνιδιάζονται. Ασφάλεια. ‘Τι έχουμε εδώ, ρε κολλεγιόπαιδα..; Για πάμε μια βόλτα…’ Αμέσως επόμενη, η κίνηση-τιμωρία, τόσο ειρωνικά προβλέψιμη, τόσο απίστευτα ταπεινωτική. Τα χέρια πίσω, χειροπέδες. Μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης. Μακριά από τις σκιές, ενώπιον ανθρώπων, τυφλωμένοι από το φως. Ποτέ πριν δεν είχε αισθανθεί μεγαλύτερη ντροπή. Ποτέ δεν είχε νιώσει τόσο ανόητη.. Όχι γιατί 'οι άλλοι' την κοιτούσαν με απέχθεια ή -ακόμη χειρότερα- με λύπηση, αλλά γιατί τόσο απρόσμενα τη χτύπησε η κεραμίδα που θα την ξυπνούσε από τον εδώ και καιρό λήθαργο που της απαγόρευε να αισθάνεται οτιδήποτε όμορφο για τον εαυτό της. Που της υπαγόρευε να τον μισεί..