..Σαν την βροχή, που εμφανίστηκε την κατάλληλη στιγμή.. Την ώρα που ο ήλιος θα έδινε το τελευταίο χτύπημα που θα με έβγαζε νοκ-άουτ.. Είχα αρχίσει να μην τα πάω πια καθόλου καλά μαζί του, ήταν φανερό.. Ούτε με τη μέρα.. Όσο το σκέφτομαι, ποτέ δεν ήμασταν πραγματικά κοντά.. Τα φωτεινά πράγματα ανήκουν σε άλλους ανθρώπους.. Δικαιωματικά..
Νύχτα.. Βροχή.. Αυτά τα δύο με νιώθουν, νομίζω.. Και μου το δείχνουν.. Ακόμη και σε στιγμές αδυναμίας, που δεν αντέχουμε ο ένας τον άλλον.. Δίνουν τόπο στην οργή και συνεχίζουν να με βοηθάνε να συγκεντρώνομαι καλύτερα.. Χωρίς παρεμβολές.. Να διακρίνω με μεγαλύτερη νηφαλιότητα τις μικρές κουκίδες κάπου στο βάθος μέσα μου και να μπορώ να τις ενώνω.. Και τότε είναι που καταφέρνω και σχηματίζω εικόνες.. Μαγικές.. Και με χρώμα..
______________________________
Black (αξεπέραστο..) / PEARL JAM
|
