 Κάπως έτσι σου φαίνεται.. Όχι ότι οι δύο εβδομάδες θα μπορούσαν να θεωρηθούν enough time για την όποια φυγή.. ( Άλλωστε, ήθελες να επιστρέψεις..) Είναι αυτή η παθητική μελαγχολία που σου μένει κατάλοιπο από τα μαθητικά χρόνια.. Όταν μετά από ανέμελα καλοκαίρια που έμοιαζαν ατέρμονα τότε ( ‘ schools out for summer’ - 2,5 μήνες, ε..;), έφτανε η στιγμή της επιστροφής.. Στα θρανία, τις ίδιες συνήθειες, την πραγματικότητα.. Βάρβαρο πρωινό ξύπνημα, διαγωνίσματα, διάβασμα, το ίδιο στενάχωρο σύνδρομο τα Κυριακάτικα απογεύματα.. Τα βιώματα απλά επαναλαμβάνονται.. Κι ας μην είναι ( χμ.. ακριβώς..) υποχρεωτική η παρακολούθηση τώρα πια.. Smells like teen spirit..? No way.........:!)
Καλημέρα & καλή εβδομάδα |
οσο περνανε τα χρονια τοσο λιγοστευουν και οι διακοπες
τι μου θυμησες τωρα
επιστροφη στο σχολειο μετα απο καλοκαιρινες διακοπες
περασμενα μεγαλεια