 Κρύφτηκε πίσω από το ερειπωμένο κτίριο.. Το κορμί της έτρεμε από τους σπασμούς.. Από την πείνα.. ‘ Δεν μπορεί να πέρασε κιόλας ένας αιώνας από την προηγούμενη φορά..' Παρατηρούσε εξονυχιστικά τους περαστικούς.. Κάθε υποψήφιο θύμα.. ‘ Αυτός με τη μαύρη καμπαρτίνα μοιάζει νέος και υγιής..’ Τον παρακολουθούσε να πλησιάζει ανυποψίαστος προς την κρυψώνα της.. Να στρίβει τη γωνία.. Η ευκαιρία της.. Τον άρπαξε και τον ακινητοποίησε μεμιάς.. Ετοιμάστηκε να βυθίσει τα δόντια της στο λαιμό του.. Να τον κατασπαράξει.. ‘ Δεν θέλω να ζήσω όπως εσύ.. Αιώνια...’, την ικέτεψε έντρομος.. Εκείνη ξαφνικά σταμάτησε.. Αν και πεινούσε ακόμα.. Περισσότερο από ποτέ.. Τον ελευθέρωσε βιαστικά και πέταξε μακριά.. Στην πιο ψηλή κορυφή της πόλης.. ‘ Ούτε εγώ θέλω να ζω έτσι.. Χωρίς θάνατο.. Χωρίς τέλος.. Για πάντα..’. Στάθηκε να χαζεύει τις πρώτες χρυσαφιές αχτίδες να την πλησιάζουν δειλά-δειλά από το βάθος του ορίζοντα.. Σαν υπνωτισμένη.. Ήταν υπέροχο που έβλεπε την αυγή για πρώτη φορά.. Και τελευταία.. ____________________________________________________________ ('After Dark'/TITO & TARANTULA, από το OST /'From Dusk till Dawn' του Q.Tarantino.. playlist)
|
Υπέροχη και ταξιδιάρα Sweet Weirdo...Καληνύχτα!