 |
There is a place.. A place in Hell reserved for me and my friends.. And if ever I wanted to cry, then I will.. Because I can..
| 2.6.06 |
| The youngest was the most loved |
30 (μήπως 45..; 50…;;) και σήμερα μείνανε. Για ν’ απολυθώ. (Με αποζημίωση, φυσικά.) Σαν φαντάρος που περιμένει το ροζόχαρτο αισθάνομαι (κι ας ΠΡΕΠΕΙ να ξαναπαρουσιαθώ μετά). Πόσες στωικές αντοχές πρέπει να ’χεις, μα τον γκομενάκια Δία, για να σκατοδουλεύεις καλοκαιριάτικα;; (μας μπήκε και πολύ νωρίς φέτος, το πούστικο). Οι εκκρεμότητες στο γραφείο έχουν γίνει Όλυμπος και δεν έχεις καθόλου-μα-καθόλου τη δύναμη (ούτε την όρεξη)
να το μετατρέψεις σε Θεσσαλικό κάμπο...
Αααχ (-βαχ).. τι γινήκανε κείνες οι παλιές καλές εποχές ανεμελιάς (βλ. σχολείο – earlies Πανεπιστήμιο, γιατί μπήκαμε και νωρίς στα εργασιακά βάσανα), με 3 (άντε 2,5) γεμάτους μήνες απερίγραπτου κωλοβαρέματος. Αποδράσεις σε ανεξερεύνητους (εκείνα τα χρόνια) προορισμούς, ολοήμερες φωτοσυνθέσεις (πριν πέσει για τα καλά ο ήλιος, βλέπεις, ούτε που διανοούμασταν να κουνήσουμε ρούπι απ’ τις αμμουδερές), απανωτά σφηνάκια και μπύρες, μέχρι να ξεράσει ο πρώτος και να συμμαζευτούμε οι υπόλοιποι, ερωτικά ενσταντανέ και καβγαδάκια με τον γκόμενο, γιατί τον φτύσαμε για τον τύπο που μας την έπεσε στο μπρος στο κύμα κωλόμπαρο (συμφιλιώσεις στη συνέχεια, γιατί τελικά ‘ο παλιός είναι αλλιώς’) και δεν συμμαζεύεται... Εκεί. Μέχρι να μην σου μείνει δραχμή στην τσέπη και ν'αναγκαστείς να επιστρέψεις. Οι άγουρες διακοπές γέμιζαν τις αλκαλικές σου μπαταρίες μέχρι την επόμενη χρονιά. Τις επόμενες ξέγνοιαστες διακοπές. Μέχρι να τις ξαναφορτίσεις πάλι…
Τι σου ‘μεινε τώρα; Να περιμένεις (σαν ασφαλισμένος του ΙΚΑ με αριθμό αναμονής 250 -τρέχων αριθμός: 15) εκείνες τις 10-15 μέρες (έλα, μην διαμαρτύρεσαι, έχεις κι εκείνες τις 2-3 από πέρσι) για να ξεκουράσεις λίγο το ταλαίπωρο κοκκαλάκι σου, να τα διαγράψεις (αν σ’ αφήσουν, βέβαια) όλα για λίγο, να ξεσκαρτάρεις 5 πράγματα απ’το πηγμένο μυαλουδάκι σου. Άντε, και να παρεκτραπείς λίγο (όσο πατάει η γάτα, δηλαδή, δεν σε βλέπω και για πολλά-πολλά..).
Έτσι, δηλαδή, θα 'ναι πάντα από δω και πέρα..;; |
posted by weirdo @ 9:08 π.μ.   |
|
| 8 Comments: |
-
Ποτέ δε θα γίνει their way, only our way...Have a nice day, Weirdo...
-
Μακάρι να μπορούσε να γίνει έτσι, purple.. (Εχω κουραστεί να προσπαθώ -μάταια- να επιβάλλω my way..)
Φιλιά
-
WEIRDO>>
Δεν μπαίνεις στο monitor καλή μου να διαβάζουν κι άλλοι τα posts σου? (σε κάνω link πάραυτα)
Το έχω ξαναγράψει, αλλά όπως έλεγε κι ο παιδοψυχαναλυτής στους γονείς μου "ποτέ δεν είναι αργά για να ζήσει κανείς ευτυχισμένα παιδικά χρόνια".
Βάλτο στο πρόγραμμα!
μουτς
-
Mantalena, να'σαι καλά, sweetie..
Βάζω μπρος..!
-
WEIRDO>>
Φεύγει ο Σπυράκος απ' τον RED!
-
Μανταλένα, παρόμοια με τα δικά σου είχε;
(Κρίμα, ρε γαμώτο..
ΑΥΤΟΙ οι άνθρωποι δεν βάζουν μυαλό..
Θα σου πω και κάποια για το πρωί)
-
Διαβλέπω ωρίμανσιν και αναγκαστικήν προσγείωσιν.
Ηδη διακρίνω αυτό που ονομάζεται εξωραισμός του παρελθόντος.
Welcome to the club dear!
-
Καλέ μου αθεόφοβε, τυγχάνω καιρό μέλος του αποφράδου τούτου κλουμπ.. (κλαψ)..
Ωρίμανσις; Αναγκαστική προσγείωσις;; Μπουχουχουχου... (Περιθάλψατέ με, παρακαλώ, διατί δεν εννοώ να τα χωνέψω ακόμα..)
Φιλάκια!
|
| |
| << Home |
| |
|
|
Sweet and tender hooligan | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health
|
| |
|
|
Ποτέ δε θα γίνει their way, only our way...Have a nice day, Weirdo...