Sweet and tender hooligan

Ουάου...η καλύτερη ανταμοιβή για έναν Δάσκαλο σίγουρα είναι η έκφραση της κοσμικής αγάπης. Πραγματικά μου άρεσε πολύ το Post σου διότι πάνω σε αυτό θα μπορούσα να γράψω ένα αντίστοιχο για την σχέση Δασκάλου-Μαθητή. Μόνο που δεν ξέρω πόσες σελίδες θα μου πάρει :)
Η σχέση αυτή έχει την δυναμική που ανά πάσα στιγμή μπορεί να αγγίξει την αίσθηση "Αποθέωσις" αλλά και την ολοκληρωτική καταστροφή.
Ο ορθός Δάσκαλος είναι αυτός που δεν περιμένει ούτε θέλει να τον αντιμετωπίζουν ως τέτοιον.
Ενεργεί αθόρυβα και αφήνει τον Ζηλωτή να ανακαλύψει την Αλήθεια μόνος του.
Ο Δάσκαλος παραμένει άνθρωπος, ο οποίος σε μια δεδομένη στιγμή και κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις ηθικού χαρακτήρα μπορεί να κάνει λάθος. Το θέμα είναι πως είναι έτοιμος να αναλάβει το κόστος της επιλογής του και φυσικά να μάθει κάτι περισσότερο μέσα από αυτό.
Ο Δάσκαλος πρέπει να έχει σαν κινητήριο δύναμη το "Να Βιώνεις ότι Διδάσκεις και να Διδάσκεις ότι Βιώνεις" και φυσικά να προτρέπει τον Μαθητή να ασκείται συνεχώς σε αυτό. Ο Δάσκαλος προσφέρει και δεν ζητά πίσω τίποτα. Το μόνο που μπορεί να περιμένει από τον Μαθητή του είναι να τον προδώσει και κείνος θα του ανταποκριθεί με αγάπη αυταπάρνησης.
Anyway, big issue, για σχολιασμό. Το βρήκα πολύ όμορφο το κείμενο και πάνω απ'όλα αληθινό. Καλό είναι να αναγνωρίζουμε μέσα μας την Αγάπη που μας προσφέρεται απλόχερα και αν μη τι άλλο να την κρατάμε αγνή μέσα μας και πέρα από δηλητηριώδης σκέψεις. ;)

Είσαι τυχερή γλυκό μου που εχεις τετοιο φίλο.Πολύ τυχερή.Υπαρχουν άνθρωποι, που δημιουργουν γύρω τους έναν μαγικό κύκλο, και ολοι ανεξηγητα σφαζονται για να μπουν σ'αυτον τον κύκλο.Δεν εννοώ κύκλο γνωριμιών, αλλά τον πολυ προσωπικό κύκλο αυτου του πλασματος, την "ασπίδα" του εναντια στο πλήθος.Εύχομαι αν είναι παντα ετσι στη ζωή σου.(And I missed you, you know exactly how much.Θ'ανεβασω στριμμενο και "κακό" ποστ, στο λεω για να φυλαχτείς.:)))) Αναμένω...

φοβού τους δασκάλους και δώρα φέροντας...
[και κυρίως πες μου ο αγαπητός αυτός φίλος δέχεται να τον αποκαλούν δάσκαλο; λόγω προσωπικών εμπειριών θα ήθελα να ξέρω αυτή τη λεπτομέρεια]
φιλία και φιλιά...

Χαίρομαι που τα σχόλιά σας μου δίνουν την ευκαιρία να πω περισσότερα..

@ φιλαράκι άβατον,
τέτοια περίπτωση είναι ο συγκεκριμένος Δάσκαλος. Γράφω τη λέξη με «Δ» κεφαλαίο (απαντώντας παράλληλα και στην ερώτηση του markou), ακριβώς γιατί έτσι τον βλέπω κι έτσι είναι(και αυτό δεν είναι μόνο δική μου, υποκειμενική κρίση) τίτλος που βέβαια ο ίδιος δεν αποδέχεται. Θεωρεί ο ίδιος τον εαυτό του ‘μαθητή’ και όσα διδάσκει προσπαθεί να τα εφαρμόζει κατ’ αρχήν ο ίδιος στον εαυτό του, γεγονός που νομίζω πως είναι και το κλειδί για την πραγματικά τόσο επιτυχημένη του διδασκαλία. Είναι ένας αληθινά ταπεινός άνθρωπος, χάρισμα που πιστεύω πως έχουν οι φωτισμένοι και σπουδαίοι διδάσκαλοι. Ξέρω πως η μεγαλύτερη ανταμοιβή γι’ αυτόν είναι όταν βλέπει το έργο του να εισπράττεται από τους διδασκόμενους, να τους βοηθά ουσιαστικά και σε βάθος.. ‘Έστω κι έναν’, όπως λέει ο ίδιος..
Το πιθανότερο είναι πως ο ίδιος ίσως αισθανθεί άβολα διαβάζοντας το κείμενο αυτό, όμως είναι κάτι που ήθελα να γράψω εδώ και πάρα πολύ καιρό, όχι για εκείνον, αλλά από καθαρά και μόνο προσωπική ανάγκη. Θεωρώ πως ό,τι μας επηρεάζει τόσο θετικά και τόσο πολύ, ό,τι μας παρακινεί και μας υποδεικνύει τις φωτεινές πλευρές της ζωής, πρέπει να το φωνάζουμε.. Οι άνθρωποι με το χάρισμα αυτό, δεν το κάνουν ποτέ για τον εαυτό τους, δεν αυτοπροβάλλονται και δεν περιαυτολογούν, γι’ αυτό και θεωρώ πως ο ‘μαθητής’, το λιγότερο που μπορεί να κάνει, είναι να μεταφέρει την εμπειρία και το παράδειγμα..

@ kate,
απίστευτα τυχερή και δε νομίζω πως το αξίζω.. Πρόκειται για σπάνια περίπτωση ανθρώπου..
(missed u, 2)

@ marko,
ελπίζω να απάντησα στην απορία σου με το σχόλιο προς τον άβατον. Επίσης, δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό για σένα, αλλά πρέπει να σου πω ότι ο ίδιος λέει πολύ περισσότερες φορές ‘ευχαριστώ’ στον μαθητή από ότι ο μαθητής σ’ εκείνον.. Ειλικρινά, δεν έχω λόγια..

Νομίζω δεν υπάρχει μεγαλύτερη αρετή δασκάλου απ'τον παιδαγωγικό έρωτα και η περίπτωση που περιγράφεις είναι αντιπροσωπευτική..ο δάσκαλος που χειραφετεί με σκοπό να γίνει ο ίδιος μαθητής, εκεί είναι που ολοκληρώνεται το έργο του και αποκτάει την τραγικότητα που το εξυψώνει. Την καλησπέρα μου

apo ti stigmi pou mporei na sou empneei tetoia keimena, ola ginontai pio xekathara.

Περνάω παρόμοια φάση και χαίρομαι πολύ γι' αυτό ...
Είναι όμορφο να παίρνεις ελπίδες από ξεχωριστές ψυχές ...
Χαιρετώ.

..όταν ο μαθητής είναι έτοιμος τότε εμφανίζεται Ο Δάσκαλος!!!!
(σιγά μην είναι δικό μου αυτό...κάπου νομίζω το έχω διαβάσει..)
Άρα μη λες πως δεν αξίζεις τέτοια τύχη! Ήσουν έτοιμη και ήρθε και σε βρήκε...!!!
;0)))

ουάου!!
είμαι και εγώ φίλος σου!!
(και ζηλεύω)

@ανέστη,
συμφωνώ απόλυτα κι έτσι συμβαίνει εδώ. Και αυτή η παιδαγωγική αγάπη είναι τόσο δημιουργική, όσο και αποτελεσματική και μεταδοτική..

@angel,
είναι δυνατόν να μην σε επηρεάζουν θετικά τόσο 'όμορφοι' άνθρωποι και φίλοι..;;

@morpheus,
χαίρομαι πολύ για σένα. Ελπίζω τα 'μαθήματα' που διδάσκεσαι να σε βοηθούν και να σε καθοδηγούν ουσιαστικά..
Σε φιλώ, μικρή.

@maikaki,
o 'χαμένος' μαθητής συναντά τον 'φωτεινό' Δάσκαλο. Ναι, ίσως να μην είναι καθόλου τυχαίο..

@stefanako,
ασφαλώς και είσαι φίλος μου!
Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω..:))

Το Ταξίδι της Ψυχής

Αρχικά θα ήθελα να καλησπερίσω ολόκληρη την παρέα σου, η οποία έχω την αίσθηση ότι έχει μια βαθιά ματιά καθώς και μία επίγνωση των αληθινών και ουσιαστικών... Και επειδή είναι πάντοτε σωστό να επιχειρηματολογούμε πάνω στις απόψεις μας, σας λέω ότι τη δική μου τη διαμόρφωσα από τα σχόλια που διάβασα και από παλιά κείμενα τα οποία με άφησαν πραγματικά άφωνο... Θετικά άφωνο... Καλησπέρα σας!

Φυσικά, καλησπερίζω και εσένα καλή μου...Θα μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί σου με διάφορους τρόπους, αλλά διαλέγω αυτόν (παρόλο που δεν είναι και ο πιο δυνατός μου...) γιατί έτσι νομίζω ότι είναι το σωστό...Γνωρίζεις πολύ καλά ότι και εγώ με τη σειρά μου θα μπορούσα να γράψω πολλές πολλές σελίδες για σένα, για το σπάνιο χαρακτήρα σου, για την υπέροχη προσωπικότητά σου, για το μοναδικό επαγγελματισμό με τον οποίο με έχεις αγκαλιάσει, για το χαμηλό και σεμνό προφίλ σου, και πάνω από όλα για ένα πολύ κοινό μας στοιχείο, που φυσικά είναι η ντελικάτη και πολύ εύθραυστη ευαισθησία σου!!!

Γνωρίζεις επίσης πολύ καλά, ότι αυτά που σου έχω γράψει, αλλά και αυτά που θα γράψω δεν αποτελούν κανενός είδους ανταπόδοση, φιλοφρόνηση, ή ακόμα και κολακεία...Είναι απλά αυτά που αισθάνομαι και αυτά που βλέπω σε σένα... Αυτά που λαμβάνω κάθε φορά που έχω την τύχη και την ευκαιρία να σε δω και να σε ακούσω. Είναι αυτό το υπερπολύτιμο δώρο που στις μέρες μας σπανίζει και το οποίο μου μεταφέρεις κάθε φορά που συζητάμε...Τη ζεστασιά σου! Φιλική ζεστασιά με αληθινές ρίζες...Πόσο σπάνιο; Πόσο ουσιαστικό; Πόσο βαθύ; Πόσο μοναδικό;

Η ζωή είναι πραγματικά περίεργη...Ξεκινάς για ένα επαγγελματικό ταξίδι, με δύο βαλίτσες (η μία γεμάτη δώρα και η άλλη γεμάτη εκπαιδευτικές δραστηριότητες), με ένα στόχο (να βοηθήσεις όσους περισσότερους μπορείς να γίνουν το καλύτερο που μπορούν), και χωρίς καμία ιδέα για το ποιον (ή επί του προκειμένου ποια) θα συναντήσεις...Και που φτάνεις τελικά; Να έχεις κερδίσει τον πρώτο λαχνό του λαχείου… Μία καινούργια, αληθινή, και μοναδική φίλη! Έναν άνθρωπο στον οποίο μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη, αλλά και την άνεση να του μαρτυράς τις δυσκολίες και τα παθήματά σου, χωρίς να ανησυχείς ότι τα λόγια σου μπορεί να παρεξηγηθούν ή να μεταφερθούν παραποιημένα αλλού...Μπορείς να ζητήσεις κάτι καλύτερο, κάτι ουσιαστικότερο, ή κάτι ομορφότερο; Νομίζω πως όχι...Για αυτό και ο τυχερός είμαι από όλες τις πλευρές εγώ...

ΔΑΣΚΑΛΟΣ (με όλα τα γράμματα κεφαλαία...Γιατί με όλα και όχι μόνο το πρώτο; Γιατί αυτή λέξη εμπεριέχει έννοιες και νοήματα που ξεπερνούν τη γνώση και τις εμπειρίες μας πάνω στο συγκεκριμένο θέμα... Γιατί η σημαντικότητά της αντανακλάται σε όλα τα πλάτη και μήκη αυτού του σύμπαντος)...!!! Ας πιάσουμε λίγο αυτή τη λέξη…

Στις παραδοσιακές πολεμικές ιαπωνικές τέχνες, ο όρος ΔΑΣΚΑΛΟΣ ισοδυναμεί με τη λέξη SENSEI. Η λέξη SENSEI σημαίνει "Αυτός που γνωρίζει από πριν". Με αυτή την έννοια, οι γονείς μας είναι οι πρώτοι μας SENSEI. Είναι αυτοί, που πρώτοι μας διδάξανε τις βασικές αρχές της ζωής και της επιβίωσης. Είναι αυτοί, των οποίων τα λόγια θα μας συντροφεύουν σε όλα μας τα βήματα, δείχνοντάς μας το δρόμο, και φωτίζοντας τα σκοτεινά μονοπάτια αυτού του περίεργου ταξιδιού που το έχουμε ονομάσει ζωή...

Το να συναντήσει κανείς στο διάβα αυτού του ταξιδιού έναν πραγματικό SENSEI (πέρα από τους γονείς του), έναν αληθινά φωτισμένο μέντορα, είναι εξαιρετικά δύσκολο, εξαιρετικά σπάνιο, αλλά και εξαιρετικό δώρο! Ο λόγος οφθαλμοφανής…Δεν κυκλοφορούν πολλοί ανάμεσά μας… Ένας πραγματικός ΔΑΣΚΑΛΟΣ πρέπει να έχει πάρα πολλά και σπάνια στοιχεία. Παραθέτω ενδεικτικά λίγα από αυτά: ήθος, σοφία, τιμιότητα, υπευθυνότητα, δέσμευση, γνώση, πνεύμα, ανθρωπιά, εμπειρία, ικανότητα, δεξιότητες, ψυχή, κουράγιο, αίσθημα δικαίου, ενέργεια, εγκράτεια, μεταδοτικότητα, θέληση, κουράγιο, ταπεινότητα, κ.α., κ.α., κ.α…

Είναι περιττό να πω και να ομολογήσω ότι απέχω μερικά έτη φωτός από αυτό το σημείο…Φυσικά και δεν είμαι ΔΑΣΚΑΛΟΣ, όπως φυσικά χρειάζομαι πάρα πάρα πάρα πάρα πολύ προσωπική δουλειά και προσπάθεια απλώς και μόνο για να πλησιάσω λίγο προς αυτήν την κατεύθυνση…Είμαι ένας απλός άνθρωπος, ούτε καν ΜΑΘΗΤΗΣ (και δεν το γράφω με κεφαλαία γράμματα εκ παραδρομής…), που προσπαθεί να γίνει καλύτερος έτσι ώστε να μπορεί να βοηθά τους άλλους ανθρώπους να γίνουν κι αυτοί με τη σειρά τους όσο καλύτεροι θέλουν και μπορούν. Ακόμα και η έννοια του πραγματικού ΜΑΘΗΤΗ είναι κάτι πολύ υψηλό που προσπαθώ να κατακτήσω με πολύ κόπο, πολύ προσπάθεια, και πολλά εμπόδια… Σου το έχω πει και κατ’ ιδίαν ότι ο όρος ΔΑΣΚΑΛΟΣ είναι υπερβολικά τιμητικός αλλά από την άλλη δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, και προέρχεται από τον ενθουσιασμό και την καλή σου διάθεση… Το μόνο που θα μπορούσα να δεχτώ είναι ότι είμαι υπερβολικά τυχερός, και αυτό γιατί ο Μεγαλοδύναμος μου έχει στείλει 2-3 πολύ καλούς φίλους, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνεσαι και εσύ καλή μου…, και έναν πραγματικό ΔΑΣΚΑΛΟ-SENSEI!!! Αυτό πραγματικά είναι σπάνια τύχη…

Θα συμφωνήσω απόλυτα καλή μου…πως τα λόγια μερικές φορές είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν συναισθήματα που αναβλύζουν μέσα από τη ψυχή! Για αυτό και θα σταματήσω εδώ θέλοντας να γράψω 2 ακόμα πράγματα:

1. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έχεις κάνει για μένα, και πιστέψτε με αγαπητοί φίλοι, έχει κάνει περισσότερα για μένα από ότι εγώ κάνει εγώ για αυτήν, και

2. Σας εύχομαι ολόψυχα να έχετε την ίδια τύχη με μένα και να βρείτε 2-3 αληθινούς φίλους και έναν πραγματικό ΔΑΣΚΑΛΟ!!!

“Ένα ταξίδι χιλίων μιλίων ξεκινά πάντα από ένα μικρό βήμα”
Lao Tzu

αγαπημένε μου ΦΙΛΕ και ΔΑΣΚΑΛΕ (τα κεφαλαία δεν είναι καθόλου εκ παραδρομής..),
το να αισθανόμαστε μέσα μας τόσο έντονα την παρουσία και το χαμόγελο ανθρώπων που θεωρούμε πραγματικά ‘δικούς μας’, να παίρνουμε κουράγιο και δύναμη, συχνά με τη σκέψη τους και μόνο (ακόμη κι όταν βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά μας), είναι τόσο μεγάλο δώρο, όσο και η γενναιόδωρη φιλία που τόσο απλόχερα μου έχεις χαρίσει..
Ξέρεις πώς σε βλέπω και πώς αισθάνομαι για σένα και πόσο απίστευτα τυχερή είμαι που οι δρόμοι μας συναντήθηκαν.. Μακάρι όλοι οι άνθρωποι, κάπου στην πορεία της ζωής τους να έχουν την ίδια τύχη με μένα..

Το 'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ' είναι δικό μου και είναι μεγάλο..

Με πολλή αγάπη κι εκτίμηση..

όμορφα


:)

......:)

που είσαι weirdo;

here I am.....