There is a place.. A place in Hell reserved for me and my friends.. And if ever I wanted to cry, then I will.. Because I can..
| 28.8.07 |
| No man's land.. |
 Με υλικούς αυτουργούς. Με ηθικούς αυτουργούς. Με ευθυνόφοβους. Με ανίκανους. Με μικρόψυχους. Με απανθρακωμένα πτώματα. Με ξεριζωμένες ψυχές. Με κοράκια. Με παπαγάλους. Με πομπές. Με Μεσσίες. Με θεωρίες. Με συνωμοσίες. Με εξωγήινους. Με έπαρση. Χωρίς τέλος.. (Αυτό που με τρομάζει περισσότερο, είναι το αλτζχάιμερ την 'επόμενη μέρα'. Όλων μας..) ____________ '..Chaos a.d. Army in siege Total alarm I'm sick of this Inside the state War is created No mans land Whats this shit?!..'
("Refuse/Resist" / SEPULTURA) |
posted by weirdo @ 6:21 μ.μ.   |
|
|
|
| 21.8.07 |
| You just haven't earned it yet, baby.. |
 ‘ If you're wondering why..’ Τι να σου εξηγήσει κι ο Morrissey.. Λες και δεν το ξέρεις.. Αυτό που σε εκνευρίζει περισσότερο είναι οι στιγμές που θυμώνεις. Θυμώνεις τόσο πολύ, που νομίζεις πως θα σκάσεις. Φορτώνεις, φουσκώνεις, κοκκινίζεις και θέλεις να ουρλιάξεις, να σηκώσεις όλη τη γειτονιά στο πόδι. Δεν το’χεις κάνει ποτέ όμως, κι ούτε πρόκειται. Γιατί τα νεύρα σου ποτέ (μα ποτέ) δεν διαρκούν πολύ. Οι παρερμηνείες. Και η απορία που γίνεται παράπονο. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να σε καταλάβει ο άλλος.. ' - Και γιατί να το κάνει; Στο χρωστάει..;' Αυτό ακριβώς. Δεν σου χρωστάει κανείς τίποτα. Εσύ χρωστάς. Με τον εαυτό σου τα βάζεις, όχι με τους άλλους. Ποτέ με τους άλλους. Μια χαρά είναι οι άλλοι. Ζεις στην καρακοσμάρα σου και περιμένεις ως δια μαγείας ο άλλος να την αποδεχτεί, να παρασυρθεί στην τροχιά της, ακόμη και να τη ζήσει. Πώς να κατανοήσει την αδυναμία ή τις δυνάμεις σου, όταν δεν έχει ιδέα..; ( Και γιατί να τον νοιάζει να τις μάθει..) Θανάσιμο ελάττωμα η δυσλεξία. Μάλλον είναι απόρροια της μούφας ‘ ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό’. Παραμύθια.. Άντε στον καθρέφτη τώρα για background vocals στον Moz, μπας και το χωνέψεις. ‘ You just haven’t earned it yet, baby..’ Άντε μπράβο. Χαζούλα.. _______________________________________ ('You just haven't earned it yet, baby' /THE SMITHS)
|
| posted by weirdo @ 12:32 μ.μ. |
|
|
|
| 13.8.07 |
| Blue.. |
 Λέξεις. Εκατοντάδες λέξεις. Μικρά γραμματάκια που στοιχίζονται μεταξύ τους, σχηματίζουν μέσα σου κύκλους και ζιγκ-ζαγκ, αλλεπάλληλα, ακατάπαυστα, κάθε στιγμή. Ακόμη κι όταν κοιμάσαι.. Φτάνουν στο στόμα σου, στα χείλη σου και μένουν εκεί. Δειλιάζουν.. Τι μπορεί να φοβάσαι περισσότερο από τον ίδιο σου τον εαυτό; Η καρδιά δεν οχυρώνεται, ούτε μπορείς να την κρατάς φιμωμένη για καιρό.. Έχει μεγαλύτερο στόμα και δύναμη από 50 ανθρώπους μαζί.. (Δεν σκέφτηκα να σου το πω αυτό, φίλη μου, είμαι σίγουρη ότι θα το ανακαλύψεις μόνη σου..) Είναι φορές που προτιμάς τη δική σου μοναξιά περισσότερο από οποιαδήποτε παρέα. Μπορείς να γελάσεις, να κλάψεις ή να πιεις περισσότερο, χωρίς να σ'απασχολεί πόσο αστεία θα φανείς.. Ακόμη και στα φιλαράκια που μπροστά τους μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς να ντρέπεσαι.. Κάτι τέτοια βράδια απόλυτης ησυχίας, ο μόνος που έχεις ανάγκη να τα πιείτε μαζί, είσαι εσύ.. Ζαλίζει το ποτό; Δεν ξέρω, δεν μου ’χει τύχει.. Συνήθως με βοηθάει να βλέπω και να σκέφτομαι πιο καθαρά.. Ελευθερώνω τις λέξεις μου κι όποιον πάρει ο χάρος.. Το μόνο που με συγκρατεί απ' το να γίνω επικίνδυνη ( ή γελοία) είναι το στομάχι μου που γίνεται χάλια, γιατί μ'αρέσει ακόμα να ρισκάρω τα όριά μου.. Και αυτός ο κόμπος στο λαιμό..
|
| posted by weirdo @ 1:40 π.μ. |
|
|
|
| 5.8.07 |
| Pioneer to the falls.. |
 Ο καπνός του τσιγάρου κάνει πάλι τα μάτια μου να δακρύζουν. Θαμπώνουν και δυσκολεύομαι να τα ανοίξω εντελώς. Τα τρίβω, χωρίς να με νοιάζει η μουντζούρα απ’τη μάσκαρα. Στηρίζομαι στα κάγκελα της βεράντας, χαζεύοντας την ερημιά που δικαιωματικά διεκδικεί η πόλη κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Λες και συνειδητά αποφασίζει να πάρει υπνωτικά χάπια και να πέσει σε λήθαργο. Έχει τόση ησυχία.. (Μυστικό : είναι λιγότερο μοναχικά, αν σβήσεις όλα τα φώτα..) Κοιτάζω πάλι ψηλά, αναζητώντας για κάτι φωτεινό εκεί που το χέρι μου δεν φτάνει να αγγίξει. Παράξενος ο ουρανός απόψε. Έχει κάτι ηδονικά άρρωστο το χρώμα του.. Κάποιος κρυμμένος -ή πιωμένος- εκεί πίσω ίσως αποφάσισε να παίξει με τις μπογιές και να τις ανακατέψει όπως του κατέβει. Πιθανόν πάνω σε στιγμή αδυναμίας.. Μαύρο, μπλε, κόκκινο. Ξαφνικά το σώμα μου χάνει την έλξη της βαρύτητας και τα πόδια μου παύουν να πατούν στη γη. Φοβάμαι.. Διστάζω να ξαναπετάξω, γιατί το ύψος μου προκαλεί πάντα αθεράπευτο ίλιγγο. Κι όμως, κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω να αποκτάω μαγικές δυνάμεις. Φτάνει μόνο να το θελήσω ή να το σκεφτώ. Βρίσκομαι πάλι να αιωρούμαι. Όχι πολύ, δυο-τρία εκατοστά από το έδαφος μόνο.. Μπροστά μου ανοίγεται μια μυστική είσοδος που μοιάζει να ‘χει ανοιχτεί στα μέτρα μου, για το δικό μου σωματότυπο, πως χωράει μόνον εμένα. Οδηγεί σε ένα μυαλό με αμέτρητες απολήξεις. Δεν μοιάζουν μεταξύ τους, κινούνται κι αλλάζουν συνεχώς σχήμα και χρώμα. Είναι όμως το ίδιο ταραγμένες. Σκέψεις.. Προσπαθώντας να τις αφουγκραστώ, ανεβαίνω στο μαγικό μου σκουπόξυλο και ταξιδεύω. Περνάω πάνω από τόπους φανταστικούς και εποχές μυθικές. Πολιτισμούς όπου κυβερνούν θρυλικές βασίλισσες.. Κάθε ματιά και μια αχόρταγη φωτογραφία.. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να προστατέψω το φιλμ μήπως καεί κι ας τσούζουν τα μάτια μου ακόμη. Δίπλα μου, ένα κουρασμένο αστέρι επιδίδεται σε μια θεαματική ελεύθερη πτώση. Δεν ξέρω αν η ευχή μου το πρόφτασε πριν σβήσει. Όμως θυμάμαι πως, λίγο αφότου προσγειώθηκα, άκουσα πως αύριο ίσως βρέξει..
_________________________Show me the dirt pile And I will pray that the soul can take.. ('Pioneer to the falls' / INTERPOL) |
| posted by weirdo @ 1:47 π.μ. |
|
|
|
Sweet and tender hooligan | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health
|
