Sweet and tender hooligan

There is a place.. A place in Hell reserved for me and my friends.. And if ever I wanted to cry, then I will.. Because I can..
27.2.07
Dreamcatcher..
Πρέπει να κολυμπούσα για ώρες, γιατί θυμάμαι να άκουσα τον ήλιο να βγάζει επιθανάτιο ρόγχο και να σβήνει. Και λίγο μετά να παίρνει σχήμα εμβρύου και να γίνεται παιδί. Έφτασα στην ακτή και υποψιάζομαι ότι κοιμήθηκα για άλλες δυο γέννες. Ταραγμένος ύπνος. Διαδοχικά ασπρόμαυρα καρέ και φωνές ακατάπαυστες, ουρλιαχτά σχεδόν. Ξύπνησα. Δεν θυμόμουν να έχω ξαναβρεθεί εκεί, αλλά στα μηνίγγια μου στριφογύριζε κάτι αρκετά γνώριμο. Deja-vu.. Ούτε τα πόδια μου ένιωθα, πρέπει να είχαν παραλύσει, αν και εκείνα κατάφεραν τελικά να με στηρίξουν. Είχε τόση ησυχία, που ο ήχος κάθε ανάσας μου με τρόμαζε κάθε τόσο. Το μέρος έμοιαζε με τροπικό νησί, μόνο που δεν είδα φοινικόδεντρα πουθενά. Περπάτησα και θαρρείς πως το κεφάλι μου είχε ολότελα αδειάσει. Ακολουθούσα το σώμα μου αδιαμαρτύρητα, διαισθανόμουν ότι θα με καθοδηγήσει σωστά. Σε κάθε μου βήμα, ο ορίζοντας έμοιαζε να εκτείνεται μπροστά μου ολοένα και πιο μακριά. Ατέρμονος και το πιθανότερο χωρίς καν αρχή. Το μάτια μου ήταν ακόμη κόκκινα από την αλμύρα της θάλασσας, που μόλις και κατάφερνα να τα κρατήσω ανοιχτά για λιγότερο από δευτερόλεπτο. Συνέχισα να προχωράω, με μια ανεξήγητη ανυπομονησία για ό,τι δεν φανταζόμουν ότι θα πρόβαλε από μόνο του μπροστά μου, χωρίς να χρειαστεί να το ανακαλύψω. Θυμάμαι πως άκουσα φωνές. Έμοιαζαν με εκείνες που είχαν εισβάλλει νωρίτερα στον ύπνο μου. Πουθενά δεν φαινόταν ψυχή. Έγειρα προσεκτικά από τη μια πλευρά να τις αφουγκραστώ και τις ένιωθα να με χαϊδεύουν κοροϊδευτικά απ’ την άλλη. Σε όποια κατεύθυνση κι αν γυρνούσα. Σαν πιόνι που κάποιος τοποθέτησε στο παιχνίδι του και το κινούσε όπως ήθελε αυτός. Οι συνεχόμενοι κύκλοι γύρω απ’ τον εαυτό μου με ζάλισαν. Ξάπλωσα στην άμμο κι έσφιξα τα μάτια τόσο δυνατά, που πόνεσα πάλι. Συγκεντρώθηκα σε μία μόνο αίσθηση. Αφέθηκα να νιώθω μέσα μου τις φωνές. Χωρίς να μιλάω, χωρίς να τις κυνηγάω. Μέχρι που άνοιξα τα μάτια στο άκουσμα του επόμενου ρόγχου και ξεκίνησα την αναζήτηση από την αρχή..

posted by weirdo @ 11:18 μ.μ.   17 comments

25.2.07
Θάρρος ή αλήθεια..;
'5' μικρά προσωπικά κρικάκια. Τα συμπληρώνω στην αλυσίδα που μου δάνεισαν οι Bliss, Τradescadia, Deuced και Atheofobos..

.. η μουσική είναι το μισό μου οξυγόνο

.. η Αθήνα με απωθεί και πολύ θα 'θελα να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου κάποτε

.. δεν κρίνω τους άλλους (/..ίνα μην κριθώ, ίσως :)

.. είμαι παράξενη, παρορμητική και ξεροκέφαλη

.. τα μόνα μάτια που δεν μου έχουν πει ποτέ ψέμματα είναι παιδικά

(Βάζω την αλυσίδα χωρίς να την κουμπώσω σε κουτάκι και την στέλνω στους neropistolero, ptwsh, eparhiako saloni και axenbax .. :)

posted by weirdo @ 8:21 μ.μ.   14 comments

20.2.07
Μεταμόρφωση..
Τον παρακολουθούσε. Ήταν απόλυτα σίγουρος, αν και δεν θα έκανε τίποτε για να αποκτήσει χειροπιαστές αποδείξεις. Σε κάθε του βήμα την αισθανόταν μια ανάσα πίσω του. Δεν γύρισε να κοιτάξει ούτε μια φορά. Είχαν περάσει αιώνες από την τελευταία φορά, αλλά δεν ήθελε να την ξαναδεί. Φοβόταν. Όχι εκείνη, τον εαυτό του. Του αρκούσε μόνο να νιώθει την παρουσία της. Ίσως όσο αρκούσε και σ’ εκείνη μόνο να τον ακολουθεί. Συχνά βρισκόταν να περιπλανιέται σε δρόμους που ήταν αδύνατο να θυμηθεί πώς έφτασε, παρέτεινε ατέλειωτα κάθε του διαδρομή, μόνο και μόνο για να βρίσκεται τόσο παράδοξα κοντά της. Οι μοναχικοί του περίπατοι. Μόνο σε αυτούς το μυαλό του γέμιζε παρουσίες. Μία παρουσία. Τη μοναδική που είχε ανάγκη, αυτή που δεν μπορούσε να έχει. Μπόρεσε να δει τον εαυτό του, γι' αυτό του ήταν πλέον τόσο εύκολο να περπατάει μόνος. Είχε πάψει να σπάει τους καθρέφτες. Έμαθε να τους αγαπάει τη στιγμή που το είδωλό του πήρε τη δική της μορφή. Τα μάτια του είχαν αλλάξει χρώμα, αφού πια έβλεπε μέσα από τα δικά της. Κάθε του κίνηση θα ήταν αθόρυβη, για να μην ταράξει τη μεταμόρφωση. Δεν θα γύριζε το κεφάλι στο δρόμο. Δεν θα άπλωνε το χέρι να αγγίξει τους καθρέφτες. Δεν θα την έψαχνε ποτέ. Για να μην την τρομάξει και φύγει από μέσα του..
posted by weirdo @ 10:05 μ.μ.   21 comments

15.2.07
Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να γεννηθείτε..

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που η ευτυχία
δεν είναι πάντα
και τόσο διασκεδαστική
αν δεν σας νοιάζει μια δόση κόλασης
που και που
όταν όλα πάνε καλά
γιατί ακόμα και στον παράδεισο
δεν τραγουδούν
όλη την ώρα

Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
για να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει που μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν
όλη την ώρα
ή έστω απλώς λιμοκτονούν
κάποιες ώρες
στο κάτω κάτω δεν πειράζει
αφού δεν είστε εσείς

Α, ο κόσμος είναι ωραίο μέρος
για να γεννηθείτε
αν δεν σας πολυνοιάζουν
λίγα ψόφια μυαλά
στις ψηλότερες θέσεις
ή μια δυο βόμβες
που και που
στα ανεστραμμένα σας πρόσωπα
ή άλλες τέτοιες απρέπειες
απ’ τις οποίες μαστίζεται η κοινωνία μας
με τους διακεκριμένους άνδρες της
και τους κληρικούς της
και τους λοιπούς αστυφύλακες
και τις διάφορες φυλετικές διακρίσεις της
και τις κοινοβουλευτικές ανακρίσεις της
και τις άλλες δυσκοιλιότητες
που η τρελή μας σάρκα
θα κληρονομήσει

Ναι ο κόσμος είναι το καλύτερο μέρος
για ένα σωρό πράγματα όπως το να κάνεις κουταμάρες
και να κάνεις έρωτα
και να είσαι λυπημένος
και να τραγουδάς φτηνά τραγούδια και να έχεις εμπνεύσεις


_______________________________________________________
('Ο κόσμος είναι ωραίο μέρος για να γεννηθείτε'/ΛΩΡΕΝΣ ΦΕΡΛΙΝΓΚΕΤΤΙ)

(μετάφραση: Ρούμπη Θεοφανοπούλου)

posted by weirdo @ 2:52 μ.μ.   6 comments

11.2.07
Echo beach..
Ξυπνάς μ’ αυτήν την παράξενη αίσθηση. Δεν θυμάσαι τι ονειρεύτηκες, δεν θα κράτησε παρά λίγα δευτερόλεπτα. Η γεύση στο στόμα σου, αυτή είναι που δεν ξεπλένεται με τίποτα. Ο ευσεβής πόθος να φύγεις μακριά. Λες και οι εποχές έχουν μπερδευτεί. Μάλλον επειδή έχεις την ηλίθια έπαρση ότι μπορείς να τις εξουσιάζεις. (You wish..) Εικόνες ανάκατες. Και η παλέτα με τα χρώματα, πάλι λειψή. Δεν σε νοιάζει να έχεις τίποτε μαζί σου, τίποτε επάνω σου. Εκτός ίσως από τα κομμάτια σου. Αρκεί να δραπετεύσεις. (Έστω για μια στιγμή..) Δεν ξέρω αν τελικά φταίει αυτή η πόλη που σαμποτάρει την κάθε εποχή και τη δείχνει άσχημη. Που σε κάνει να θες να το βάλεις στα πόδια. Είναι που μερικές φορές, το μόνο που σκέφτεσαι, είναι να ξεφύγεις απ' τον εαυτό σου..
___________________________
('Echo beach'/MARTHA & THE MUFFINS)
posted by weirdo @ 11:55 π.μ.   17 comments

8.2.07
Down by the water..
Κοίταξέ με..
Είμαι εγώ..
Θυμάσαι τότε που πνίγηκα..; Το ήθελα.. Ο βυθός με καλούσε.. Έπρεπε να προλάβω.. Ένιωσα μια όμορφη ζαλάδα και αποκοιμήθηκα.. Ήθελα να καταδυθώ..


Ζούσα στην επιφάνεια.. Όσο είχε κύμα.. Πολύς καιρός.. Και τότε εκείνη η φωνή με μάγεψε.. Δεν ξέρω αν στ'αλήθεια με φώναζε κανείς.. Είναι που σ'εψαχνα λάθος.. Σ'αναζητούσα πάντα αλλού..

Κατέβηκα όσο πιο βαθιά μπορούσα.. Δεν προσπάθησα καν.. Η φωνή.. Αυτή με οδηγούσε.. Ψιθύρισε στην ψυχή μου και την τράβηξε μέσα.. (Δεν ήθελα να τη σταματήσω, καταλαβαίνεις..;) Ήταν αργά για να γυρίσω πίσω..


Ήταν τότε που σ'άκουσα.. Για πρώτη φορά.. Σταμάτησες ξαφνικά το χρόνο.. Έβγαλες τα ρούχα σου και ήρθες να με βρεις.. Δίστασες.. Μαγεύτηκες κι εσύ..

Είχες κρατήσει ακόμη οξυγόνο στα πνευμόνια σου.. Με πήρες στην αγκαλιά σου κι άρχισες να με τραβάς επάνω.. Δεν μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου, αλλά είδα τα πάντα.. Ταξίδι χωρίς γυρισμό.. Μ'έβγαλες έξω κι ο χρόνος άρχισε πάλι να κυλά.. Από κει που τον άφησες.. Σαν να μην σταμάτησε ποτέ..

(Με) θυμάσαι..;

______________________
Drowning with Under Control
posted by weirdo @ 4:38 μ.μ.   11 comments

5.2.07
Infrared..

Έρπεις, αλλά συνεχίζεις να σκαρφαλώνεις.. «Πόσο εύκολα μπορείς τελικά να πετάξεις..;» αναρωτιέσαι. Δεν πρόκειται να κάνεις ούτε μισό βήμα. Αρκεί να κόψεις τον ομφάλιο λώρο και απελευθερώνεσαι.. Αιωρείσαι.. Αισθάνεσαι πιο ασφαλής, όταν οι φτέρνες σου δεν πατάνε στο έδαφος.. Σε πιάνει ίλιγγος, αλλά ελπίζεις να ανέβεις ακόμη πιο ψηλά.. Βλέπεις καλύτερα στο σκοτάδι.. Ανώδυνος τοκετός.. Χωρίς πόνο.. Μόνο με κλάμα.. Για να πάρεις ανάσα.. Έστω για μια στιγμή.. Εύκολο.. Απλά κλείσε τα μάτια..


posted by weirdo @ 1:33 μ.μ.   8 comments

© 2006 Sweet and tender hooligan | Blogger Templates by Gecko & Fly.
No part of the content or the blog may be reproduced without permission.
Learn how to Make Money Online at GeckoandFly
First Aid and Health Information at Medical Health

 
 

Web This Blog
About Me


Name: weirdo
Home: Here n' There, Greece
About Me: ..So, I broke into the palace, with a sponge and a rusty spanner. She said : "Eh.., I know you, and you cannot sing." I said : "That's nothing - You should hear me play piano..:)" The Queen is Dead - The Smiths
See my complete profile

Weirdo on the Casbah κάθε Τετάρτη βράδυ, 20.00-22.00
Addictions
Previous Post
Archives
Links
Affiliates

make money online blogger templates